Kıymetini biliniz. Bazılarınız babanız geldiğinde rahatı kaçıyor diye keşke biraz geç gelse diyorsunuz biliyorum ama böyle düşünmeyin. Çünkü ben sizin bilmediğiniz birşey biliyorum. Babanız bir gün temelli gittiğinde uzun süre kabullenemeyip kapıdan girmesini umutla bekliyorsunuz. Benden söylemesi.
5 yaşında iken koşup kucağına atlamak ve sarılmakla, 10 yaşında iken koşup elindeki poşetlere bakmakla, 13 yaşında modemi kapatıp test kitaplarımı açmakla, 16 yaşında iken sürekli dışarda olduğumdan karşılaşmamakla ve şimdilerde ise genelde uyuduğum zaman dilimi olmakla bütünleşen an.
Önceden her ihtimale karşı anı kutusunu ortadan kaldırmak, kitap aralarından mektup toplamak, sigara kokusunu hafifletmek için 3 gün cam kapı açık yatmaktı.
Artık hiçbirini yapma ihtiyacı duymuyorum. Temizlik dışında.
Temizlik seven, mütemadiyen detarjan kokusu duymak isteyen biri olarak babam gelmeden önce yerleri çamaşır suyuyla siliyor tüm fayansları tek tek fırçalıyorum. Neden?
Çünkü baba değil eve girdiği an tıpkı bir kaynana.
