her babanın doğal hakkıdır verdiği emeğin karşılığını alıp biraz rahata kavuşmak. ancak o bu rahata kavuşma işini abartır ve içinde potansiyel bir dırdırcı mahalle kadını olduğunu gösterir. herkesin her işine karışır. siz bilgisayarda takılırken odanıza gelir. msn avatarınızdaki m.shadows un fotoğrafına bakar ve sizi sorguya çekmeye başlar. oysaki hep vardır o orda. kardeşiniz gibi gördüğünüz arkadaşınızla konuşursunuz o sırada:
baba:o çocuk kim?
nil:oğuz o baba. tanımadın mı?hani bizim sınıfta. tanışmıştınız geçen hafta...
baba:bu kitaplar niye böyle duruyor? perdeni açsana * vs vs vs
sonra kardeşinizin başına dadanır.
baba:ders çalışsana sen. kitap oku. üstüne bir şeyler giy vs vs vs
en son da zavallı annenin başına gider.
baba:neden yemeği böyle yapıyorsun? öyle doğrama soğanları. şu şekilde yap *
akşam tüm ailenin yanında olmasını ister. tvde aptal aptal programlar açar. stv deki dizileri açar ve kardeşimle bana "bakın bakın da ibret alın." gibisinden cümleler kurar ve bu böyle devam eder her gün hiç aksamadan ta ki kendine yeni bir iş bulana kadar.
babacığım seni çok seviyorum fakat emekli olup da evde oturmanı da istemiyorum. *
artık evde herşeye yorum yapan birinin olması anlamına gelir. atılan çöpün, doğranan domatesin, dinlenen müziğin bile hesabının sorulacağı stres dolu günler yakındır.
baba herhangı bı yerde calısmaya devam edıyorsa sorun yoktur ama calısmıyorsa ıste o vakıt yanmıssınız demektır.bu durumdan anne de cok sıkayetcıdır hele evde oturan anneler. sonradasn sonraya koca kaynana kesılır. etliye sütlüye karısır.
kendisi dışındakileri ne kadar etkiler bilinmez... yıllarca çalışmanın verdiği mutluluk, kişisel tatmin ve belki de (eğer çok severek yaptığı bir iş idiyse) gerçek dünyanın sorunlarından bir nebze kaçış için işe yarıyorduysa, kesinlikle emekli olmasının onu çok etkileyeceği aşikar durumdur.
severek yaptığı bu işlerden sonra, birden bire emekli olunca ortada kalma, yapacak hiçbir şeyin kalmaması... yani o bilinmez boşluk hissi kaplayabilir bir an için... ama biraz nitelikli, becerikli ve biraz da yol yordam bilen bir babaysa; kolayca o bunaltıcı anları atlatıp, proje bazlı işler, kişisel uğraşlar, vizyonu olan, ileriye dönük amaçlar edinmesi ve bunları yürürlüğe sokması zor olmayacaktır... emeklilik her şeyin sonu değildir... değerlendirmesini bilmek önemlidir...
