tuhaf ve çok garip gelir insana. ilk defa babaannem öldüğünde gördüm ve çok garibime gitti dayanamadım, görmek istemedim. ağlayacağını hissettiğimde yanından ayrılıyordum.
benim gibi geleceği parlak, önünde uzun, başarılı mükemmel bir hayatı olan biri için, fakir ve ezik birinin ilgi görme çabasından öteye gitmeyen eylem. yine yemiştir bir halt zırlasın dursun kenarda.
insanı yerle bir eden görüntü. annenin ağlamasına alışmış olarak büyümüş bir nesil için gerçekten çok üzücü olmaktadır. ama babanın ağlayışı insana koyar. büyürken her şeyi yapabileceğine inandığınız adamı, kahramanınızı karşınızda ağlarken görmenin tarif edilecek bir yanı yoktur.
amcam öldüğünde görmüştüm. ama ağlamıyor gibiydi, kendini sıkıyordu ağlamamak için, son nefesini kucağında verdiğini görmüştü kardeşinin ne daha önce görmüştüm babamı böyle ne de daha sonra gördüm. annesi öldüğünde bile bu kadar kötü olmadı.
Bir daha görmek istemeyeceğim durumdur. Ne olursa olsun o adam dünyanın en kötü adamı da olsa ağlamamalıdır. O babadır.
Baba özlemi tütün kokar ,
Deve tüyü rengindedir.
Benim gibi gaddar bir insanı etkilemeyecek durum. Herkes ağlar. Bunun anası babası olmaz. Hele ki baba çocuğu için değilde pkk tarafından şehit edilen askerlerimiz için ağlıyorsa düşündürücü açıkcası bana göre.
ağlayan babaya göre değişir. ' baba' kavramının içinde duramayan, çocuğunun üstünde hiç bir hakkı olmayan, her zaman mutsuzluk ve hayal kırıklığı vermiş bir babanın, çocuk kendi ayakları üstünde durmaya başladıktan sonra akıttığı göz yaşları nefreti ikiye katlar sadece.
bunun dışında masum her insanın göz yaşı iç acıtıcıdır.
4 ay önce dedemin vefat ettiği gün gördüm babamın gözyaşlarını. yıllardır hiç göstemediği yüzünü gösterdi. teselli ediyim dedim edemedim. ne demeliydim bilmiyorum.
hayatım boyunca bir kez gördüğüm ve görmeyi istemediğim tek hadise budur...
erkek evlat için çok üzücü bir durumdur. babam babası öldüğünde ağlamamıştı, zira kocaman adamdı. annesi öldüğünde biraz ağladı onu öyle görünce dayanamadım. fakat ablamı gelin ettiğimizde ise babam hüngür hüngür ağladı, ilk kez gördüm onu öyle çocuk gibiydi. kız evladın yeri baba için ayrıdır.
oğlunu cezaevine gönderdiği an'dır. delice uğraşmıştır kurtarabilmek için ama başaramamıştır. evladına destek olamadığı için, sahip çıkamadığı için ve en önemlisi evladının bir ömür boyu bir orospu yüzünden alnına sürülecek kara leke için ağlamaktadır. evlada ne mi olur? o andan itibaren yaşadığı her şeyin ve bu zamana kadar hatırladığı her şeyin bir kenarında porno sitelerdeki kapatılamayan reklamlar gibi o kareler kalır. baba'dır, can'dır. *
