derecesine göre değişen bir şerefsizliktir bu aslında. hele bu aldatma işini öğrenen anne değil de evlat ise can evinden vurur, ölüp ölüp diriltir sizi hergün.
bir kere aldatma olayı kesinlikle ama kesinlikle affedilemez. şerefsiz değildir tümden ama sırf 1 gece için şerefsizlik yapmış olabilir. pişmansa ve kendini afettirmek için yırtınan bir baba ise bu, bir kez daha düşünülebilir. bakın siz eğer anneye tapan bir evlatsanız, babanın aldatmasına göz yumamazsınız. içiniz sanki anadan daha çok parçalanır.
yaklaşık 4-5 sene öncesiydi... anne ile beraber evde oturulmaktadır. baba kişisi evde telefonu unutmuştur ve ashaf bilgisayar başındayken babanın telefonu çalar. allah'ıma şükrediyorum iyiki o çaldığı anda telefona koşan kişi ben olmuşum, anam değil... telefonu açtığımda soğuk terler boşaltmama sebep olan sözler döküldü kulağıma:
- alo, bitanem? dün aramadın hiç... ashaf - ...
- alo, x orda mısın? kuşun seni çok özledi ama... ashaf - ...
anne o sırada telefonda kim olduğunu merak edip suratınıza bakmaktadır. ne kötü bi durumdur lan o!? anneye tek bir laf edilemez telefondaki orospu ile ilgili... ne bok yiyeceğini bilemezsin ama konuşmayada mecbursundur. telefon hemen kapatılıp anneye iğrenç bir surat ifadesiyle ''yanlış numaraymış'' denilip ne yapacağını şaşırır vaziyette odadan odaya gidilir. baba kişisinin gırtlağına mı yapışsam yoksa o orospuyu bulup kafasını duvarlara sürtsem mi diye düşünülür. sırf senelerdir süper bir çift olarak gözüken anne ve babanın evliliği bozulmasın diye o gün çok zor da olsa bu olay sineye çekilir. unutulmaya çalışılır alkolik olana kadar ve hala içinizde bir yangındır.
affedilemez ama anneyede kıyılamadığı için susulur...
bir daha şahit olursam mı? işte o zaman susmam...
acıdır.
hele beş yaşındaysanız... hele bir de baba, evinizde aldatmışsa annenizi... hele bir de aniden eve geldiğinizde burun buruna gelmişseniz yarı çıplak bir başka kadınla...hayatı çok erken öğrenmeye başlamışsınız demektir.
annenizin hiddetini, gururunu ve herşeye rağmen size "birşey yok, korkma" diyen bakışlarını görürsünüz.
affetmeyi öğrenirsizin annenizle beraber. bir de babanıza bile güvenmemeniz gerektiğini... affedilse de ilk fırsatta tekrar aldatmıştır çünkü baba.
ve kadının çaresiz kalmaması gerektiğini de öğrenirsiniz. aslan gibi kendi ayakları üzerinde bir anne, küçük kardeş, abla ve siz şirinlerin evinde yaşamaya başlarsınız kendi halinizde, sadece kendinize kadar yetecek ve bir kişi de olsa gelen misafir için ayıramayacağınız eşya sayısıyla.
hayata yansıması ise anneye çeken güçlü bir kız çocuğu ve babaya çeken çapkın bir erkek kardeş şeklindedir artık. bir de gölgeden ibaret bir baba...
edit: biri eksilemiş; babam sözlükte takılıyo galiba!!
küçük yaşlarda ki çocuklar için travmalara yol açabilecek durum. şöyle ki ben 5 veya 6 yaşlarındayım. adana'nın kavurucu sıcaklarından biraz olsun uzaklaşmak için annem beni alıp köye götürmüştü. gece geç saatte ulaşmıştık köye o zaman cep telefonu yoktu bizimkilerin sanırım veya çekmiyordu ev telefonundan annem bizim evi aradı karşı taraftan bir kadın sesi duyunca telefonu kapattı. noldu anne diye sorunca baban eve başka kadın getirmiş galiba demişti. o gece çok salak rüyalar görüp sabahına ağlayarak uyanmıştım. babamla annemin ayrılacağını babamın beni sevmeyeceğini falan düşünüyordum. halbuki annem numarayı yanlış çevirmiş fark edince kapatmış.
kendi başına yeterince kötü bir şeydir ancak bir çocuk olarak bunu anneden önce öğrenirseniz daha da kötüdür.
al işte başına gelebilecek en b.k dilemmalardan birisidir.
eve gelince kapatılan telefonlar * , dışarıdayken ulaşılamama, çabuk değişen ruh halleri vs. ile fark edilen durumdur. eşini (ve dolayısıyla çocuklarını) aldattığını sandığı için kendini aldatması olarak nitelendirilebilir. bir de namus ve ahlak üzerine konuşur utanmadan. kıskançlık yapar karşısındakini kendi gibi sandığı için. evlilikten ve erkeklerden nefret etme sebebidir kız çocukları için. erkekler içinse kötü örnektir. ben büyüyünce böyle yapmayacağım diyen erkek çocuk kendi ihânetine kolayca bahane bulacaktır sırf çocukluğunda annesini ve kendisini üzen babasına benzememek için.
erkeklerin eşlerini aldatması ne ilk nede son olacaktır. değişmez bir gerçek vardır ki türk erkeği kadınlara düşkün olduğu acı ama gerçektir. hatta öyle evlilikler var ki adamın dostu var kadın eşini sevdiği için boşanmıyor, kumayı bağrına taş basarak zoraki de olsa kabul ediyor. ülkemizde kadın olmak gerçekten zor adeta sabır taşları.
