şöyle bir diyaloğa neden olabilecek durum;
-babaa seni birisi arıyor! babaaaa!
-getiriversene telefonu.
-yuh, aşkım yazıyor burada. babaa yazıklar olsun sana bu aşkım kim? sen annemi aldatıyor musun?
-ne aşkımı lan?
-bak burada aşkım yazıyor.
-mal o annen zaten!
Çok genç çiftler dışında rastlamadığım durumdur. Ya çocuğuna aşkım diyen anne gördüm de, bunu görmedim. Derse de garip geliyor. Aslında diğerinden daha normal gibi ama anlayamadım şimdi ben de.
"benimkiler anormal mi acaba?" diye dusunurum boyle insanlari gorunce. bizimkilerde romantizmin r si yok. hos bi keresinde babam anneme sevgilim demisti ve ogurme refleksim harekete gecmisti. ama sokakta yururken el ele tutustuklarini gormek daha hos bence. *
gözünüzün önünde öpüşmelerinden daha iyidir. ya da çok sinirli olan annenize babanızın dönüp, ben akşam senin sinirini iyi alamamışım galiba demesinden de daha iyidir.*
