ergenlik donemlerinde sikca karsilanan durumlardan biridir. babayla surekli catisma halinde olunur. ama ayiptir, gunahtir babaya uff bile denmez. (bkz: babaya uf bile deme)
siz hiç babanızın ölmesini istediniz mi? oksijen tüpüyle yaşayan babanızın acı çeken halini gördükçe ölmesinin acılarını dindireceğini düşünmek.
onsuz kalmayı, onun acısını engellemeye tercih etmek.
Bilir misiniz, yoğun bakım odasının o ufacık cam penceresinden, yüzü gözü ağlamaktan sırılsıklam olmuş beni, teselli etmek için, el sallamaya çalışması, çırpınışının içime nasıl bir ateş saldığını, yıllar yıllar sonra bile geceleri rüyalarımda aynı etkiyi yapması tarifi nasıl zor bir acıdır bilir misiniz?
bir iki istisna durumdan hariç saçma bir istektir. aptallığın önde gidenini yapmış olursunuz. ben anlamam arkadaş ergenlik tribi dediğin nedir ki ? bir insanın ölümüyle sonuçlanacaksa sen öl o halde. baba lan bu . sana soy ismini vermiş. çoğu huyun artık aynı onunla. onu örnek aldın bu hayatta. bulupta bunamak diye buna denir işte. çocuk esirgeme kurumlarını düşünün , emin olun onlar bile kendilerini ortaya atan babalarının ölümünü istemez.
özellikle ergenlik döneminde görülen bir ruh hastalığıdır. ergenlik dışında babanın mirasına konmak isteyen yada babanın tahtına göz dikmiş hayırsız şehzade - prensdir.
edit: allah herkeze hayırlı evlatlar nasip eylesin.
her allahın günü annesini, kendisini, kardeşlerini döven, söven, aşağılayan bir baba için düşünülmüş olabilir, üzücüdür acıdır ama babanın yapıtğı daha acıdır.
istisnai durumları göz önünde bulundurarak, kimsenin söylememesi gereken söz , büyük günah gibi genellemelere eklenmemesi gereken cümledir.ergenlik bunalımına giren yada rahat batan bi eşşeğin ağzından duyduysanız ıslak kızılcık sopasıyla müdahale edin olaya. ama bazı durumlar varki baba evladına o sözü söyletmek için elinden geleni yapmıştır ve ayıplanması gereken babadır.
ergenlik zamanı, kısıtlayan, baskı yapan babanın, sizi rahat bırakmasının tek yolunun ölmesi olduğunu düşünmek ve bunu arzu etmektir.
gerçekten öldüğündeyse, vicdan azabıyla, bu sefer de kendiniz ölmek istersiniz.
--spoiler--
ölürse görürsün nasıl bir vicdan azabıyla kalakaldığını .
ölmesini istediğin için değil , onunla kötü geçirdiğin her an için bile ayrı pişman olursun .
yokluğunda tüm huysuzluklarını bile özlersin .
--spoiler--
"babadır atsan atılmaz satsan satılmaz" , ki babanın da içinden , kuşak çatışması yaşadığı bebesi için sıklıkla söylediği cümledir "atsan atılmaz satsan satılmaz , evladımdır " .
