babaların deri yapısı farklıdır: cildin altında bir yalıtkan tabaka ve bir de koruyucu bir tabaka daha vardır. böylece elleri ve (çooooooook acı biber yedikleri veya çoooooook sıcak çorba içtikleri zaman) dillerinin yanmasını önler. ocaktan yeni inmiş yumurtayı alıp sakin sakin soyan babanıza özenip yumurtayı avuçlar, sıcaktan fırlatıp kahvaltı öncesi mutfak temizliğini halledebilir veya "babam başladı, demekki o kadar sıcak değil" diyip çorbaya atlarsınız ve boğazınızdan akan bir kaşık lav sayesinde yemeğin kalanını tad alamadan, yanmış biçimde geçirirsiniz. unutmayın, siz "baba" değilsinizdir, ders olur, ilerde çocuklara anlatılır ibret olsun diye...
(bkz: babalar ve diğerleri)
(bkz: babalar hakkındaki diğer araştırmalar)
kişinin babası zamanında vücut geliştirme ile ilgilendiyse, elindeki nasırlar hakikaten onu sıcaktan koruyacaktır. aynı şekilde soğuğu ve ıslaklığı da zor hisseder.
