muhtemelen anne tarafından "çocuk dayakla adam edilmez, nebiçim babasın, böyle yaparsan çocuğunu kaybedersin" gibi uyarılar almış, kendine hakim olmaya çalışan, psikolojisini bozmamalıyım, güzel güzel anlatmalıyım düşüncesiyle yola çıkmış ancak sinirine ve genlerine yenik düşmüş baba davranışıdır. nihayetinde o da zamanında dayakla eğitilmiştir.
-oğlum.. canım evladım benim..
-efendim babacım
-şimdi dönem sonu geldi karneni aldın..
-evet babacım
-şimdi karneye bakıyoruz ama pek hoş değil görüyorsun..
-eh işte..
-ama nasıl olcak bu?
kibar konuşulan çocuk rahatlar.
-düzeltiriz be baba
-şrrraaaaaaaaaak!!* ne demek lan düzeltiriz!
-hühüühühühü *
çocuğuna bak ben sana kibar kibar konuştum anlamadın imajını veren babadır. bu durumu dışarıdan izlemesi çok zevklidir. baba çocuğa "yapma yavrum, yapma evladım, pipican kime diyorum yavrum ben? " ve ardından "seni geçmişi bilmemneyaptığımın .ezevengi seni" nidaları ile çocuğun kaba etlerine gerçekleştirilerek bitirilen olaydır. dikkat ettiyseniz kaba etlerine vurdurdum babayı. şiddete karşıyım ben efendim.
iki medeni insan gibi anlaşabilmenin gücüne inanmaya çalışan, TV'deki uzmanları ( psikolog vs ) dinlemiş, lâkin, olayın kitapta durduğu gibi durmadığına daha sonra kanaat getirip, Allah yarattı demeyen babadır.
