Babasını çocuk yaşta kaybeden bir çok insan için geçerli olandır.
Babamı 10 yasında kaybettim. Birde ikiz kardeşim var. Aslında iyi tarafından bakıyorum. Babamın selası verilirken bir sucuklu tostla sevindirdiler bizi. Ayran bile aramadık yanında. Aklı başındayken daha çok koyar insana sevdiğini kaybetmek.
Şu yaşıma gelene kadar karşılaştıgım amcalardan baban ne iş yapıyor sorusunu duymak istemedim. Çünkü öldü demek zor gelirdi bana. Yakıştıramazdım babama.
Babayı kaybetmenin acısı zordur mutlaka, ama aranızda 1 yaş farkı olan ablanızı kendi ellerinizle toprağa koyup gitmek en acı olanıydı, onu çok seven nişanlısını bir daha görmemek istemem kadar
