Çağan irkmak'in marka degerini gosteren filmdir. Herkes mecburen piyasa filmi cekiyor ama bakin guzel filmler de cekilebiliyor. Özel bir film oldugu kesin. Şahsen gözlerim dolmadi. Evet hiç yalan soylemem kesin dolmadi. Hem erkek adamin gozleri dolar mi hiç? Degil mi?
bu aralar işsiz olduğum için genelde düşünüyorum. yani bazı konular hakkında daha çok düşünüyorum.
şimdi bu filmde oynatılan çocuk o kadar dikkat çekici ki. ve bu çocuğun o ön dişlerinin dökülmüş olması. bu tamamen mükemmel bir iş.
normal bir mesela şu filmlerde salya sümük ağlayan osmancık vardı ya o olsa mesela inci gibi dişler ile bu kadar etkili olmazdı kanımca. tamam etkili olurdu da böyle küçük detaylar insanları daha bir etkiliyor.
bu arada buradan çetin tekindor'a seslenmek istiyorum. ulan o torunun ile ilk konuştuğun zaman elini tutuyor ya. o ağzındaki sigaranın durum vaziyeti nedir arkadaş. bu nasıl bir oyunculuktur. bir insan böyle oynayamaz abi. mükemmel bir oyunculuktu.
Yurdumun güzel insanları tarafından tam puan almış, salya sümük izlediğimiz, tarihsel ve duygusal gerçekleri ustalıkla anlatmış, ustalıkla canımızı acıtmış filmdir..
Not: bir de şu ışıkçılar, film biter bitmez, lönk diye ışıkları açmasalar..Bi sümüğümüzü silelim, bi toparlanalım yaw...ebleh ebleh kalıvermeyelim ortada..
Konusu gelmişken değinmeden geçemedim...
Ne kadar kurgu olsa da içimize işlemiş, ta derinlerde ki bir yerlerimize dokunmuştur. Baba meteforu filme ayrı bir gerçeklik,öte yandan derin bir romantizm katmıştır. Velhasıl kelam film sonuç itibariyle romantik bir film gibi gözükse de aslında ;sapına kadar realist bir filmdir, zira bu çeşit aile dramlarına ve daha birçoğuna ülkede ki siyasi olaylar sebep olmuştur.
Çoğunluk gibi benimde gırtlağıma düğümlenen ve filmin sonuna doğru Hüseyin emminin BENiM YÜZÜMDEEEEEN haykırışı ile hüngür hüngür ağladığım muhteşem film..Filmi 4-5 kez izledim farklı zamanlarda ve hep o haykırışta dayanamayıp ağladım..BENiM YÜZÜMDEEEEEEN....diye gömleğimi parçalayasım geldi şu an...
Babalar ve oğulların çatışmalarını güzel ele almış, yeşilçam filmleri gibi klasikleşmiş, eskimeyen film.
Her insanın dönüp dolaşıp sığınabileceği, çarşafları sabun kokan ve ses geçirmeyen bir odası olsa güzel olurdu.
