babasıyla konuşup vedalaştığı sahneyle insanın ciğerini söküp alan filmdir. keşke gerçekte de son kez konuşup vedalaşmak mümkün olabilse. hatta gidişini kameraya çekebilmek. ağzımıza sıçıp bıraktın çağan ırmak.
türk sinemasının sağlam yapıtlarından. özellikle çetin tekindor'un tiradı; mahmut hoca'nın, yaşar usta'nın, masumiyet filminden haluk bilginer'in tiradı v.b efsanevi tiradlar kadar etkileyeci.
gitmek mi kalmak mı muhabbeti üstüne söylenen son sözüyle akıllarda kalan film
''sahip olduklarımı yanımda götürebilmeyi dilerdim ya da ordakileri buraya getirebilmeyi.en kötüsü de ne biliyor musun,arada kalmak...ben ne gidebildim ne kalabildim...''
oğlanüstü oyunculuklar sayesinde türk sinema seyircisi tarafından çok beğenilen bir çağan ırmak filmi. sadece oyunculuklar değil konu ve anlatım tarzı da çok başarılı. türk sinemasının genel sorunu olan seyirci tarafından sevilme, eleştirmen tarafından sevilmeme ya da tam tersi paradoksunu yıkan filmlerden biri. yine de benim gözümde overrated bir konumda bu film. herkesin bayıldığı o unutulmaz sahne 'ağzım dilim lal olaydı' fazlasıyla teatrel bir sahnedir mesela. zaten çağan ırmakla ilgili özellikle bu filmi genel eleştirim bu; frene basmayı hiç bilmiyor çağan ırmak ve kontrolü kaybedip abartabiliyor olayı. fakat sadece bir sinema izleyicisi gözüyle bakacak olursam bu kusur bile sayılmaz bu film için. çünkü daha bir iki cümle eleştirdiğim o sahneyi ben de herkes gibi duygulanarak ve gözümü kırpmadan izledim sonuçta.
türk sinema tarihi içinde kendine çok sağlam yer edinmiş bir klasiktir, bunu söylemeye bile gerek yok artık. insanları perişan eden çok sahnesi vardır. baştan aşağı dramdır her sahnesi fakat benim için bir sahne vardır ki hepsinden ağırdır o. adamın dalağını söker alır;
okulların açıldığı gün evde topluca fotoğraf çektirilirken hümeyra'nın çetin tekindor'a bir bakışı vardır. o nasıl bir oyunculuktur. o nasıl bir sahnedir ya ?
geçenlerde levent üzümcü'nün de bir sinema programında bu filmde en çok sevdiği sahnenin "o bakışma" olduğunu söylemesi bu düşüncemi iyice pekiştirdi. bir tek benim ağzıma sıçmamış dedim.
sözlük yazarları da bu filmi beyenmişse demek hakkını vermişler filmin. fazla bir reklam yapılmadığı halde türkiyede zamanının gişe rekorunu kırmış filmdir. ve ilginç olan hiç beklemediyin insanları gittim ve ağladım diyebilecek kadar etkilemiştir. arada bir türk sinaması mucizeler yarata biliyor.
hayatını, babasının yaptıklarına göre şekillendirmek zorunda kalan insanların filmi.
gece izlemeyin, gündüz izlemeyin, öğleden sonra da izlemeyin. kötü olabilirsiniz.
duygusal ve ders alınacak bir türk filmi'dir. ağlamak meselesi ise kişiden kişiye değişir. kimi herkes ağlamış bende ağlamam lazım diye ağlamaya mecbur bırakmış kendini ve zorla ağlamıştır. işin garip yanı ise, her oynadığında izlediğim ve duygulandığım bir film ağlamak mı hayır. ben göz yaşlarımı gömdüm..
