bazıları için öyle bir ortam maalesef yoktur. * tabi bu türdeki babalar ile ilk doğduğuz anda, kucağına verildiğiniz an gayet samimidir. ama onu da biz hatırlamayız. *
sevgili,evlilik muhabbeti açıldığı ortamlardır çünkü babamın aklına, benim birgün babama benzeyen bir adamla evleneceğim gerçeği takılır.
o öyle sansın,yazık.
sünnet ortamıdır. sünnetci size kıyacakken baba elden tutar, o sırada ne isteseniz yapar, söz verir. lakin babalarda politikacılar gibidir, daha sonra sözleri hatırlatmak gerekir.
belli degildir, tamamen rastlantıdır. eger evlat erkekse, iki erkegin icinde bulunan "erkeklik" duygusunun, baba-ogul yaş farkı sorunsalını bir şekilde aşıp ortaya dokulmesinin ardından oluşan yavşak ortam bu samimiyeti saglayabilir.
eger evlat kızsa, şoyle bir genellemeye varılabilir ki; oglanlar annelerine, kızlar babalarına duşkundur ve de baba-kız arasında samimiyet sorunu pek yoktur.
