sorun karpuz sevgisinde değildir kanımca. karpuzun iyisini seçebilme yeteneğine sahip olduğunu göstermek ister her baba. hatta bu olay anneyle yarışa bile sebep olabilir bazen. iyidir, sevimli atışmalardır bunlar.
ayrıca insan evine kendisi almak zorunda kalınca anlıyor bunun ne menem büyük bir olay olduğunu. bilmem nerelerden alıp taşırken bir yerlerinden ter gelince diyorsun " ah babam burda olaydı da o alaydı" diye ama iş işten geçmiş oluyor. tadını çıkarmak lazım.
her akşam eve karpuz getirir bu babalar. aslında daha dünkü insan üstü kocaman karpuz bitmemiştir. her yer karpuz çekirdeği olmuştur ayaklarınıza yapışır ama baba gayet mutludur karpuz onun için bir hayat felsefesidir.
Her gün eve gelirken karpuz alması,
Gecenin bi vakti bi kesin de yiyelim demesi,
Her yıl istisnasız: bu sene de karpuzlar güzelmiş demesi gibi davranışlarla kendini gösteren sevgidir.***
