babası hayattayken böyle bir günün varlığından haberdar olamayacak kadar küçük olan, daha sonraları da kendisine mutluluktan ziyade elem vereceğini düşündüğü için bu güne ilgi duymayan insandır. her sene televizyondan, gazete köşelerinde 'babanıza en güzel hediyeleri almanız için fiyatları indirdik' reklamlarından ve sosyal medyadan öğrenirler genelde bu günün tarihini. pek bir şey ifade etmediğini zannederler bugünün kendileri için, oysaki içten içe o bir iki haftalık süreci bok çuvalı gibi geçirirler.
klişe şey etcem şimdi sıkı durun: babaların sadece bir gün hatırlanmayacağını bilen insandır.
Ben bildiğime emin değilim şahsen. Ya da kıvırmıyım lan bilmiyorum. Sadece yakın bu günlere onu biliyorum. Neyse. Kişisel olarak bilmememin nedeni babamın hediyeden hiç haz etmeyen biri olmasıdır. O yüzden hiç aldırmaz kendine hediye.
Genel konuşmaya çalışırsam ise... Çalıştım olmadı. Diğer insanların neden bilmediği konusunda bir fikrim yok.
anneler gününü hiç unutmam fakat babalar gününü hatırlayamam. evet o mal benimm. fakat bi sor niye hatırlamıyorsun diye?
el cevap: anneler duygusaldır yılda bir de olsa sevgisini görmek ister evladının; fakat baba da öyle bişey yoktur, duygusuz diyemeyeceğım fakat sklemez en azından. geçen sene bi kutlayayım dedim 5 senedir kutlamamıştım, vicdan yapıyorum o ara. neyse aradım ;
+babalar günün kutlu olsun baba,
-hadi ya bugünbabalar günümüymüş
+evet baba, kutlu olsun.
-iyi güzel, notların nasıl
+yuh baba bu mudur?
-lan olum başka işin mi yok onlarla ilgilen
+tamam baba, selametle kal.
öyle işte, kutlanmasın abi, adamlar hertürlü karizmatik durmak istiyorlar, ısrarcılar bu konuda ödün de vermiyorlar, daha ne yapalım .mk .
anne;
+anneler günün kutlu olsun anne.
- ah oğlum, aramanı bekliyordum ben de, beni çok duy....
