gayet masum resimlerdir. böyle günler insanların sevdiklerini vazgeçilmezlerini hatırlatır. karşı değilim ne anneler gününe ne babalar gününe.
trafik kurallarının varlığını biliyorsun. önemli olduğunu da biliyorsun. cezası var onu da biliyorsun. ama unutuyorsun. işte özel günler unutmamanı hatırlatır sana.
ve ayrıca annesi babası ölmüş insanlar varmış. onlara yazık değil miymiş. arkadaş ölüm hepimizin kapısında. yarın kim gidecek kim kalacak garanti belgesi olan var mı? yok. ve dahi ölüm alışılabilen bir şey.
ben 30 yaşında bir adamın arkadaşı babasının fotoğrafını paylaştı diye ağladığını görmedim. velev ki babalar günü gerçeği bile kişiyi hüzünlendirmeye yetmeli kanımca. fotoğrafla alası yok.
ha o da kalkıp rahmetli annesinin babasının mezarına gidip bir dua okur. manevi olarak rahatlar.
babasını kaybetmiş kişiler için duygusal bir aktivite olabilir.
ama babası sağ olan mallar için söylenecek fazla söz yok.
ulan öküz baban hayatta ve şuan evde. burada paylaşım yapacağına doğrudan kendisine koşup öpüp tebrik etsene. sinir oluyorum böyle tiplere.
gerek facebook gerekse instagram gibi sosyal mecralarda şuursuzca ve bilinçsizce icra edilen duyarsız eylem. allah babalarımızı başımızdan eksik etmesin. annelerimizi de. canımız onlar. lakin bu tip eylemleri yaparken istemeden onlarca arkadaşımızın canını yakıyor olabiliriz. babasını yahut annesini kaybeden arkadaşlarımıza karşı biraz daha hassas olursak sanki daha şık olacak.
