Ay anılarım canlandı, babaeski anadolu lisesi eski binası hemen bu mezarlığın arkasındadır, arada bir boş arsa vardır;
Öğle arası olsun, boş ders olsun biz bu mezarlığa kaçardık, park gibi bir şeydi, ağaçlık, orman, çiçekler, mezarlar, hoşlandığımız delikanlılarla bu mezarlıkta takıldık, sigara içen çocuklar hep buralarda sigaralarını sakladı, öğleden sonra kaçmışsak arkadaşları bu mezarlıkta bekledik, erik çaldık, öğretmenlere mezarlıklardan topladığımız çiçekleri hediye ettik. Çingene çocukları ile bizim çocuklar hep burada dövüştü.
En son hatırladığım bestfirendim burcu'nun uzatmalı sevgilisi cumhur'un çayını içtiğimiz, kekini yediğimiz annesi şirin ablayı yine bu mezarlığa hem de tam kapı girişinde öyle ortaya gömmeleri idi.
Sonra hep üzüldük.
Zaten babaeski anadolu lisesi binası başka yere taşındı, ilk mezunlarını kendi binasında verdi.
işbu mezarlık;
Gelip geçerken bakarım hep; ergen heyecanlarım mı ölüm mü düşeneceğim bilemem...
