Yaklaşık 10 sene önce idi, Lizbon'da Portekizli bir arkadaşımla kızıma ayakkabı almak için bir alışveriş merkezine gittik. Satıcı çocuğun isminin yazdığı bir yaka kartı vardı ve adı ibrahim olarak bu kartta yazıyordu. Zenci ve ibrahim, kesin müslümandır diyerek, çocuğa sempatik gözükmek amacıyla, Selamun Aleyküm dedim. Çocuk anlamadı, suratıma şaşkın bir ifade ile baktı. Ben de Müslüman değil misin diye sordum. Hayır Angolalı bir Hristiyanım dedi. Ben de nasıl olur adın ibrahim, dedim. Ne değişecek ki kendini daha mı rahat hissedeceksin dedi. Yanımdaki Portekizli arkadaşım da ben de utanmıştım. Öyle ya neticede karşımdaki bir insandı. Kimliğini deşelemeye, insanlık dışında bir ortak nokta aramaya ne gerek vardı? Utandım ve özür diledim.
Şimdi Berk Acar kardeşimin (yaşı benden küçük), Kaymakam olduğunu okuduğumda, hemen ismine baktım yine. Aklımca Agop, Sarkiyan veya başka bir Ermeni ismi görecektim. Sonra aklıma Portekiz'deki utanmam geldi. Demek ki kafamın hala bir yerlerinde lanet ırkçılık orada duruyor. Adı Agop veya başka bir şey olsa ne olurdu? Anasının ak sütü gibi sınavlardan başarı ile çıkmış ve bu koltuğu hak etmişti. Senden özür dilerim Berk Kardeşim. Umarım daha çok başarılarına şahit olur, ve ülkemiz için nice yararlı işler yaparsın.
