Hayatım boyunca yaşadığım ve fazlasıyla sinir bozucu bir duygu.
Öğrencilik hayatı son bulduğunda, bir de aylardır iş aramanıza rağmen bulamadığınızda eskisinden bin kat daha fazla utanırsınız. Artık kitaptı defterdi zarttı zurttu diye bahane edebileceğiniz şeyler de kalmamıştır.
Eskiden araya annemi sokarak durumu kurtarıyordum fakat artık annem de bu duruma isyan ettiği için başa çıkabilecek bir yöntemim kalmadı. bu kadar zor olmalı mı gerçekten yoksa bir ben mi bu kadar zorlanıyorum acaba.
Bu gidişle fazla gurur göze vuracak ama hadi bakalım hayırlısı. *
sürekli yaşadığımdır. daha maaş almadığım için param yok. şu zamana kadar da babamdan hiç para istemedim, babam hep vermiştir. hep aramızda şu diyalog geçer.
-harçlığın var mı oğlum?
+var baba.(kuruş yok)
-al şunu cebinde dursun.
+gerek yok baba gerçekten var.
-yanında bulunsun oğlum.
+baba nasılsın?
-iyi oğlum, sen?
+iyi işte. sınavlar, dersler, arkadaşlar. öyle. annemler nasıl?
-iyi onlar da iyi. şimdi işteyim akşam ara beraber konuşalım.
+heeöö, baba...
-hı.
+seni rüyamda gördüm. iyi misin?
-ne kadar istiyosun?
+150 yetiyo...
- atatürk sevdalısı bir gencim baba ben. yunus emre'de ayrı bir değerimdir benim.
+ tamam çık al on dakikaya.
helal olsun lan. takdir ediyorum babamı. bir kere yok. olmaz, ne yapıyorsun bu kadar parayı demedi. en kötü yarın çekersin dedi. tabi adamın lakabı zenginsa olunca. başka oluyor.
benim yaşamadığım, yaşayanlara da üzüldüğüm durum tiplemesidir. Yirmi bir yaşına gelince istenilen paranın kişi bünyesinde oluşturduğu soğuk terlere sebep olan faciadır!
dogru gelmez babadan para istemek. her sabah 5 de ise giden tam 10 saat yaz kis durmaksizin calisan, hangi kendini bilmezin azarina emirine mahrum kalan adamdan dogru gelmez para istemek. hirsizlik olarak algiladim bunu hep. o calissin cabalasin ben isteyeyim peh. bu yuzden hep anneme dedim o istesin... cunki annem isterse babam ile goz goze gelmek zorunda kalmayacagim. babam parayi benim elime vermedi hicbir zaman. gece ben uyudugum da masama birakti.
22 yaşımdayım, hala yaşadığım durum. yine küçükken babam benden daha erken kalkıp işe gitmeden yastığımın altına para bırakırdı, o zamanlar kolaydı. uyanıp heyecanla ilk yastığın altına bakmak da ayrı bi zevkliydi. şimdi büyüdük çok da harcıyorum, ne zaman babamdan para istesem adamı soyuyormuşum gibi geliyor yeminle.
Çocukların, öğrencilerin ve hatta yetişkin fakat bir sebeple iş bulamayarak kötü bir dönem geçirmekte olanların elbet dayanacakları babaları veya o derecede yakın bir aile büyüğüdür.
Ancak, ülkenin ekonomik koşulları, sosyal adalet sistemi göze alındığında, ortalama bir babanın cebinden çıkartıp çocuğuna verebileceği para bellidir. Bu durumu gören çocuğun babasından para isterken utanması, gerçekleri ne kadar iyi kavradığının ve vicdanının göstergesidir.
baba senin hakkını nasıl öderim denilerek pekiştirilebilir. o da size oğul baba arasında hak olmaz diyerek güven verebilir. gönderdiği parayı iç ederken bu düşünceler her ne hikmetse aklınıza gelmez.
