Adam o kadar alışmış ki "pantolonumun cebinden al" demeye, adeta hapşırana "çok yaşa!" Demek gibi bir kalıp haline getirmiş. Geçen pantolon üzerindeyken "git cebimden al" dedi.
8 defa mutfağa, 5-6 defa salona, 3-4 defa da banyoya girip çıkıldıktan sonra tekrar salona pederin yanına gidilir ve istenir. başka yolu yok. anca o kadar sürede kendini psikolojik olarak hazırlarsın.
Belirli bir yaşa gelince insana koyan durum. Bu durumdan sıkıldığımdan ve haftaiçi okula gittiğimden haftasonları çalışıp kendi paramı kazanıyorum ve harcıyorum. Hem yük olmuyorum hem de utana sıkıla para istemek zorunda kalmıyorum.
hayatımızda süzülen bir nostaljidir.emekleme döneminden okul çağlarının sonuna kadar en güzel şeydir lakin insan büyüdüğünü anlayıp işe güce başlayınca sadece nostaljik bir hatıra olarak kalır hayatımızda.
anne öyle mi, anneden ölene kadar para istenebilir ki anne zaten hep bir sıcak durur, her zaman evladına kredi açan banka şubesi olabilir.hem de kefilsiz teminatsız severek..
