ataerkil bir toplumdan geldiğimizi kabul etmeyenler çoğunlukta olsa da bu bir gerçek.
ataerkillik anadoluda daha yaygın olmasına ragmen anadolu kökenli aileler de ölene dek devam edecek olan bir nevi saçmalık.
böyle ailelerde kız çocuklar daima ikinci plandadır.erkek çocuklar her zaman birici sınıf muamele görür.kız çocukların yaşamaya hakkı yokmuş gibi davranılır.
bir konu hakkında fikir danışılacaksa erkek çocuğa danışılır.
hele de kızın yüzüne baka baka'şu dünyada en rahat babalar sadece erkek çocuğu olan babalar'diyen bir babanın sevilme oranı%0 dır.böylelikle kız çocuğun içinde babaya olan nefret büyüdükçe büyür.
sizi daha 6 yasinda tifil bir bebeyken uckur davasindan terkedip giderse yeterli bir neden olabilir.ama genelde gelip gecici durumdur en siddetli yasandigi yer ise araba kullanmayi ogretmege calismasidir.
(bkz: babanin araba kullanmayi ogretmesi)
baba: izliyon mu bunu?
evlat( bir yandan msn dedir bir yandan cnbc-e de south park izlemektedir.): evet babacığım.*
baba: bilgisayar mı oynuyon, film mi izliyon?
evlat: tamam baba ya istediğin yeri aç sen. (bkz: ikisini de yapmıyorum deyip polemiğe girmek)(bkz: karşıdakinin baba olması sorunsalı yüzünden polemikten son anda kaçınmak)
hiç bir zaman sözünde durmayan ailesini yüzüstü bırakan onlara sizden bıktım diyen, başınıza kötü bişey geldiğinde sizi savunacağına ona sorun çıkardığınız için üstünüze yürüyen veya bela okuyan babadan nefret etmek için yeterli olsa gerek.
