dünyanın en zevk veren, heyecan yaratan olgularından biri. ben uzun zamandır babamdan dayak yemiyorum, hayat daha sıkıcı şimdi. eskiden güzel güzel dayağımı yiyip mutlu oluyordum böyle olmuyor. hayatımda adrenalin yok.
normal aralıklarla babanın çocuğuyla " kürneşme " amacıyla yaptıkları geleneksel aielevi ayindir. arada gıdıklanılır, çocukda ileriye dönük tik belirmesi muhtemel yerlere parmak atılır ve son olarak çocuk nazikce kanepeye doğru itilerek adrenalin patlamasıyla dolu ekşın anlarına nokta koyulur.
çok şükür gelişimim hızlıydı 10 yaşımdan sonra kürneşmeyi bıraktık.
çocukluğun en unutulmaz hatıralarındandır. biraz büyüdüğünde gerçekleşen bu tür eylemler travmalara neden olur ve çocuğun evi terk etmesine kadar uzayabilir.
işte o an görürsünüz bir babanın nasıl caniye dönüştüğünü. küçükken her seferinde bu diğeri gibi olmayacak kesin küsüyorum artık konuşmayacağım onunla dersiniz. ama yapamazsınız. bir daha dövdüğünde yine aynı sözü verirsiniz kendinize. ve yine tutamazsınız. babadır.
bazı erkeklerin (baba diyemiyorum onlara) gücünün çocuğuna yettiği, sinirini çocuktan aldığı ve acıması, sevgisi ve insanlığı olmadığı için çocuk üstünde gösterdiği güç gösterisi.
