yaşadığı onca eziyeti ve sağlık sorununu düşününce fazla üzmeyendir.
yaz tatillerinde yanına gidişi hatırlanır, elleriyle yaptığı mısır ekmeği ve çorbalar hatırlanır, dizinde uyumadan önce anlattığı masallar hatırlanır, sonra rahmet okunur ve içteki burukluk yaşatılmaya devam edilir.
ben 6 yaşındayken meydana gelen hadise. vefat etmeden evvel bir sene bizle yaşamıştı, ben çizgi film izlemek isterdim televizyonda, o ise haber. hep bunun kavgasını yapardık evde. o kumandayı arkasına saklar, "şeytan aldı götürdü." derdi. ben de diğer kumandayı alır, "şeytan onun yerine yeni kumanda getirmiş babaanne asdasdasd!!" derdim. bir o değiştirirdi kanalı bir ben. sonunda annemin bana terlik fırlatmasıyla ben pes ederdim. hep bu haliyle hatırlıyorum rahmetliyi, bir de koynunda sakladığı kuran vardı çıkartıp beni çalıştırırdı. çiziyi de pek severdi. çizi görünce aklıma o geliyor hep. beni de ona benzetiyorlar, huyumu suyumu da. öldüğü gün yerde üstü örtülü yatarken aklıma kumanda kavgamız gelmişti pişman olup hüngür hüngür ağlamıştım. nur içinde yat...
Baba arar sesi titreyerek konuşmaya başlar babaannen öldü der ve sessizlik...
Mekanın cennet olsun babaanne. Beni hep kara kafalım diye severdin artık sevemeyeceksin. Üzdün be. Ama bi yandan senin için iyi oldu psikolojik sorunların,yaraların vs. Elveda...
o gün üzerimdeki ağırlık kelimelerle anlatılmayacak derecedeydi. Lise sondayız ders coğrafya öğretmen anlatıyor bir şeyler ama içim sıkıntı dolu. Kapı çalıyor sonra , nöbetçi öğrenci beni çağırıyor, sınıf kapısının önünde babam kelimelerini kaybetmiş boş boş yüzüme bakıyor. Ne oldu diyorum babaannen diyor... Sonrası feryat figan.
ben çok ölüm gördüm arkadaşlarımı, amcamı,dedelerimi kaybettim ama hiçbiri bende bu kadar boşluk bu kadar acı bırakmadı.
sizi gerçekten karşılık beklemeden seven birinin ölmesi, sırf siz geleceksiniz diye o yaşlı haliyle gece üçlere kadar camda bekleyen birinin ölmesi, sizi gokusu güzel guzum diye koklaya koklaya seven birinin ölmesi, son gününde bile "ben biliyom siz bana söylemiyonuz ben yarini görmem gali aklim basindayken bi kokem" diyen birinin ölümü size ne kadar acı verirse o kadar verdi işte.
kokusu güzel babaannem rabbim mekanini cennet etsin.
insan sonsuza kadar yaşayacağını zannediyor öyle dağ gibi gördükçe.. fakat hayat yine bizi en büyük gerçeğiyle sikip atıyor.. zaman ağır geliyor.. ve en sonunda aile tarihimizin bir kısmı yok oldu..
ben yei yaşındayken olmustu. Benim için pekde bir şey ifade etmıyordu ama ne bileyim keşke daha yaşasaydı. Herşey farklı olurdu. En azından tüm amcalarım birbiriyle kavgalık olmazdı.
2009'un 4 haziran günü yaşadığım büyük travmadır.
amcamın arayıp son nefesini veriyor sözü hala dün gibi kulaklarımda çınlar.
En kötüsü de selasını benim verdirmiş olmamdır hiç şüphesiz.
