adına "teyp" denilen aletin insanın hafsalasını yerinden oynattığı yıllarda eve alınan cihaza rast geldiği kişinin sesini kaydeden "moderen" delikanlı, babaannesinin sesini de ölümsüzleştirmek ister.
Lakin "kendi halinde" yaşayıp giden yaşlı kadın istenilenin ne olduğunu pek de kavrayamadığından sorar torununa.
-ne diyeceğim ki ay oğul?
-ya işte, konuş, anlat bir şeyler babaanne... hani senin saçları kuvvetlendiren bir ilacın vardı ya? onu anlatsana.
biraz şaşkın, biraz mahçup, kendi kendine mırıldanıp, bir şeyler anlatmaya başlar babaanne...
-"ceviz ilen fındık pek guvvatlımış... alacan ceviz ilen fındığı, bir havanda karacan... sonra sürecen kedinin başına..." burada bir an durur, söylediğinde bir gariplik olduğunu farketmiştir çünkü. sonra sürdürür konuşmasını.
yanlış telaffuz ettiği değil de yanlış yerlerde telaffuz ettiği sözler de olabilir.
nasipsiz çük yarı belinden kalkar örneğinde de gördüğümüz üzere.özlü ve de çüklü deyişleri de kullanır bu tontoncuklar.*
