hiç unutmam, birgün aksam deden eve geldi, yemeğimizi yedik. sonra t.v. izledik biraz, "uykum geldi" dedi deden, ben de "yat adam!, geliyorum ben de dedim..."
çooook önceleri aldığım pazen (köyde öyle derler) donumu giydim, üstüme de şıkır şıkır birşeyler...
sonra düşündüm, bunlara gerek yok dedim. çıkardım hepsini. saf, tertemiz gittim yatak odamıza...
kapıyı yavaşça araladım, deden dönüp bana baktı, beyaz bir gül gibi duruyordum kapının yanında...
ne dese beğenirsin koca domuzu!
"lan garı, o buruşuk geceliği nerden buldun, onla yatma, üstüne başka birşey al, onu da ütüle bir güzel" dedi bana!
o günü asla unutmam, çok kırılmış, sarsılmış, kendime olan güvenimi tamamen yitirmiş idim...
süt gibi tenimi gecelik sandı, "ütüle onu!" dedi utanmaz adam!