zamanında babamın anlattığı eski bir anıyı akla getirmiş olaydır.
sene 1980 babam şehremini delikanlısıymış.
babasının yanında gezermiş.
bir akşam dedem çok içmiş,
eve geldiğinde saat okadar geç olmasına karşın babanem uyumamış.
1:50 'lik boyu ile dikilmiş 1:90lık adamın karşısıda.
cadır cadır dırdır etmiş.
sabah olmuş olmasına da
babanem durur mu?
hiç duraksız söyleniyormuş.
-be kadın sussssss, diyormuş dedem
yokkk kim dinler...
derken dedem iş yerine geldiğinde ortağı muzaffer amca
-yav memet nerde kaldın hayırdır? demiş.,
dedem patlatmış lafı
-hanım çokk dırdır etti attım balkondan aşağı
+aman memet canım memet sen naptın? kalk gidelim bakalım fatma ablaya falan filan derken
o panikle dedemi götürmüş eve
muzaffer amca bi baksaki ev dediği müstakil tek katlı bi ev,
balkon dediğide bahçeye çıkan kapı,
o sinirle çık diye ittirivermiş babanemi.
+aman memet aklımı aldın bumuydu attım dediğin demiş kaşlarını çatarak.
tabi dedem durur mu gene palatmış lafı.
-hayır anlamadım sevindin mi, üzüldün mü muzaffer... * babanemin camdan düşmesi güzel bir anıdır bende.
sadece tiktir. şaka şaka. babaanne deyince akla nedense şişko bir bünye geliyor. bu yüzden mahallenin sallanmasına sebebiyet verebilecek olan düşüştür. tabi en az 3. kattan düşmesi gerek bu cismin. pardon saygısızlık etmemek lazım, bir babaanneye cisim diyemezsiniz çocuklar!
