Aslında bizi sevdiğini düşünmek istediğim, sorununun sadece 'seni seviyorum' demenin ayıp olduğu bir dönemde büyümüş olmasından kaynaklandığına inanmak istediğim baba annesi.
Herşeye rağmen hayat kısadır ve sırayla gideceğimiz taraf bellidir; bu nedenle mazur görüp bağışladığım, hatta şefkat ve duayla andığım babama vesile yine de güzel insandır.
olacak başlık mı şimdi bu ya, lanet olası finallet yüzünden geçen sene kaybettiğim babaannemin haberini bir hafta sonra aldım ve yığıldım. olacak şey miydi bu? son defa yanında olacaktım senin, senin için gelecektim yine seni görmek için.son gördüğümde ne kadar güzeldin, biricik torunum okulundan geldi diye nasılda sevinmiştin. keşke son günde yanında olsaydım ellerimi açıp duamı edebilseydim senin için ama olmadı, yok artık o, olmayacakta. ne kadar kötü bir şey bundan sonra ömrünün sonuna kadar babaannemi, zeytin gözlü o güzel egenin köylü kadının göremeyecek olmak...
