Aylar, yıllar ne çabuk gelip geçiyor, babaanne. Tarihin yeniden 13 Nisan olmasına yalnızca saatler kaldı. Benim hayatımın 21. yılı başlayacakken, senin hayatının bitişinin 2. yılı tamamlanacak. 18 yıl boyunca seninle birlikte kutladık doğum günümü, en özel ve güzel anılarım hep seninle oldu. Peki neden şimdi birlikte değiliz? Neden farklı dünyalardayız? Bu kadar çabuk gitmenin sebebi neydi?
Son kez konuştuğun, son kez gördüğün kişinin ben olması yine mahvediyor kalbimi. Nerden bilebilirdim ki bir gün bile geçmeden seni kaybedeceğim? Yatağını düzenleyip yeniden uzattım seni. Son kez gördüğümde yine uzanmıştın, ama artık sen yoktun. Ebedi uykunda bile o kadar güzel ve narindin ki hâlâ hayatta olduğunu sanmıştım. Ebedi uykun bile o narinliğini senden alamamıştı.. Seni kaybettikten sonra tek tesellim mezarın olmuştu. Artık mezarına bile gelemiyorum. Bilmiyorum. Keşke her şey farklı olsaydı. O zaman bu kadar yanmazdı canım.
"Ta şu karşı tepeden buraya kadar sırtımda hayvanlar için saman taşıyordum gençliğimde. Ne oldu şimdi? Her şey boşmuş boş." Dedikten 1 ay sonra vefat etmiş canımıniçidir!
saçLarında ki beyaz teLLer hiç bu kadar dikkatimi çekmemişti daha önce.. biraz üzüLdüm.. ne yaLan söyLeyeyim gözLerimde doLdu.. yaşını hep 52 sanırdım.. bugün biLe öyLe sanıyorum ya.. ama öğrendim ki 68 yaşındaymış.. içim bir kez daha acıdı.. biraz da kiLo mu aLmış ne.. ama hep aynı güLüş vardı yüzünde.. öyLe güzeL ki.. hakkını nasıL öderim biLemiyorum.. biLiyorum bir gün gidecek.. yaLnız bırakacak torununu.. güLüşünden mahrum kaLacağım.. bunu düşündükçe aLLah'a yaLvarıyorum.. "yanımda biraz daha dursun" diye.. kokusuna, gülüşüne, muhabbetine, saçLarına, gözLerine doyamamak..
Dun aksamdan beri bana cok baska duygular yasatan kadin. Tamamen kisisel bir entry olacak ve gun gelir de unutursam diye hatirlatma amaci tasimaktadir.
Birden balkonda otururken su maniyi soylemeye basladi:
Kus kadar olamadim
Bir dala konamadim
Kuslar bile yuva buldu
Ben bir yuva kuramadim
Icim aciyor. Gozlerimizin onunde eridigini goruyoruz. Kimsenin yardimina ihtiyac duymayan bu kadin artik duvarlara tutunarak yuruyor. Bu haline de cok sukur ama grip bile olmasina aliskin olunmayan bir insanin bu hale gelmesi mahvediyor. Yillar yillar once bana bakan bu kadina, simdi ben bakiyorum. Otururken caninin yandigini gormek, kahvaltiyi bile iki seferde, uzanip dinlenerek yiyisi, balkonda 15 dk oturup nefes nefese yatagina donusu... ah keske elimden daha fazlasi gelse, sarip sarmalasam, korusam ama yapamiyorum. Gunden gune ufaliyor, bir avuc kaldi.
Hala annesini ozluyor. Annesini kaybedeli 75 yil olmus ama annesini anlatirken agliyor. Kocasinin, cocugunun, abisinin, babasinin, kardesinin, torununun herkesin olumunu yasamis ama annesine agliyor sadece. En kotu gunlerinde hala annesi geliyor aklina. Doyamamis...
Bos durmaktan nefret ederdi, simdi bos durmaya mecbur ve psikolojik olarak bitiriyor bu durum onu. En kotu kitap okurdu, artik kitap da okuyamiyor gucu olmadigi icin...
Birinin olumune kendini alistirmaktan daha kotu bir duygu yok sanirim su dunyada. Evet yasayacagini yasamis, kotu gunlerin ardindan guzel gunleri olmus, 5 torununun hepsine bakmis, hepsini buyutmus, torunlarinin aci gununu de guzel gununu de gormus, arkasinda birakacagi bir sey kalmamis ama 'beni goturun mezara koyun gelin' dedigi an insanin bogazinda bir dugum olusuyor, icini dagliyor. Birini kaybetme ihtimali ortaya cikinca gercekten kiymeti anlasiliyor iste. Ben hep cok sevdim babannemi, hep canimdi ama bu kadar sevdigimi bilmezdim. Sarilip hic birakmayasim var ama cani aciyor dokununca diye ancak ellerini sevebiliyorum... allah kalan omrunu acisiz, huzurlu gecirtsin...
Unutmamak icin not: kanser olma ihtinali varmis, 88 yasinda, iyice ufaldi. 3 gun onceki haliyle 3 gun sonraki hali kesinlikle bir degil. Gucu tukenmek uzere, yuzunun rengi solmus. En cok yataga dusup kalkamamasindan korkuyor, korkuyoruz... allah acisiz bir hayat ve olum versin...
11 ekim 2015 tarihinde yanimda, elleri ellerimde kaydi gitti. Inanmadim, inanmak istemedik gittigine, nefes almadigina. Seslendim, optum, ellerini sevdim ama cevap vermedi yine de oksijen cihazini kapatmaya elimiz gitmedi. Ah benim pamugum, ah benim canim! Bu gece ilk gecesi o topragin altinda, yalniz, caresiz... insallah bu geceyi guzel bir sekilde atlatir, insallah zorluk cekmez sualinde benim canim...
uçamaz, üzerinde "s" harfi buLunan bir giysi yoktur, peLerini yoktur, gözLerinden Lazer çıkmaz.. ama süperdir.. küçükken annem arkamdan terLik iLe koşturduğu vakit benim önüme atLayarak kendini siper ederdi.. süperdi.. beni severken göz yaşLarını tutamazdı.. hiçbir zaman da neden ağLadığını anLamadım.. süperdi.. biz torunLarına en kraL yemekLeri yapardı.. süperdi.. "evimi gaz döküp yakın bir şey demem" derdi.. süperdi.. büyük bir hastaLığa yakaLandığım zaman (ki 72 saat ömrüm kaLmıştı) benim için günLerce ağLayıp/dua edendi.. süperdi.. karşıLıkLı sigara ve kahve içip deLiLer gibi güLerdik.. süperdi.. dışarı çıkarken (haLa daha) "dikkat edin, öyLe karanLık yerLere girmeyin, eve erken geLin" derdi.. süperdi.. hayatta en sevdiğim insanLar arasında buLunmaktadır.. süperdir.. süper babaanne seni çok seviyorum..
tanım: şarkıLara konu oLmuş eşsiz bünye.. baba'nın annesi..
6 ay oldu kaybedeli ve hala aklıma geldikçe gözyaşlarımı tutamıyorum... 23 yaşında 3 çocukla Dul kalıp 60 sene sonra dedeme kavuştu. neredeyse Bir insan ömrünü ona kavuşmayı bekleyerek yaşadı. allah rahmet eylesin.
kendileri 92 yasında olup dipcik gibi hala hayatta olan insandir. 60 sene sigara icmesine ragmen, her gun bir kilo dondurma, bir paket cips, bir kutu fanta icmesine ragmen kesinlikle ne kalbi ne sekeri ne tansiyonu ne de baska bir rahatsızlığı olmayandır. gelin gorun ki biz durumlara sukredemiyoruz. cunku kendisi son derece cekilmez bir insan. bir saat bile tahammul edemiyorsun. resmen kotu. yapilan yemegi asla yemez. cay da domuz kani var der. gecen nutella aldik bayat dedi. nutella o insafsiz. yaslilik diyemiyoruz cunku eskiden de cok kotuymus. anneme lohusayken is de yaptirmis. babami doldurup ustunede salmis. zaten herkes hirsiz. kendi cocuklarina hirsiz diyen ölen dedemin arkasindan firladi gitti diye yorum yapan bir insan.
aslinda babasi taa o zamanlar agir ceza hakimiymis. chp milletvekili aday adayaymis. kendisi amerikan ted koleji terkmis ve ziraat bankasinda calismis. dusunun ki 1925 dogumlu. bu sartlar o zaman icin baya iyi. balolara gidip gelen evlerine kuaforler gelen bakicilarla buyumus bir aile yapisi varmis. ermenilerin birakip gittigi evlerde bile yasamislar. sonrasinda 30 yasinda 4 cocuklu bir eve kuma gelmis. kuma. bunun sebebini ise kimse bilmiyor. tum mal varligini birakmis ve o zengiliklerle dolu hayatini birakmis gecekonduya gelmis. bir kaynana ustunde bir es ve 4 cocuk. kendisi de 3 cocuk yapip evlere dikis dikmis. dedemi sevmis desem inanmam cunku o zamana kadar ziraat bankasinda calismis birinin evlenmemesi demek evde kalmis olmasi demek. bir kardesi italyada ateşe bir kardesi acar film yapimcisi ile evliyken hemde. kendisi de anlatmiyor. herseyi hatirliyor ama asla anlatmiyor. kadin 15 temmuzu bile gordu. ama anlatmiyor. mubarek desem degil. tesbih ceker öldürurum diye surekli beddua eden agzindan kufur bitmeyen biri. anlatmakla bitmez babaannemi yasamak lazim. allah bize sabir versin. hayirli omurler versin. ölmesi beklenen yaslilardan olmasak bari.
ne zaman "konuştuğun kız var mı?" diye sorsa * "hayır" cevabını aldığından ötürü "yavrum, ibne misin sen?" diye soran, tüm gün kadın programları izleyip dekolte giyinenlerin cehennem azabına maruz bırakılacağını söyleyen; lakin gençlik fotoğraflarında pek bir açık saçık görünen, okuma yazma bilmediğinden tüm alt yazıları ve haber yazılarını biz torunlarına okutturan, zamanında arsa yüzünden komşularla yapılan kavgada vurduğu kürek darbesiyle komşuya beyin kanaması geçirttiren bir insan. unutmadan, bayramda para da vermiyor.
