13 yaşındayım, babaanneme gittim ve "artık müslüman değilim, hiçbir dine AiT DEĞiLiM." DEDiM.
sARDI BENi, "0LSUN GIZANIM, ALLAH SENi YiNE DE KORUYACAK." DEDi.
öYLE GÜZEL SARMIŞ, ÖYLE GÜZEL SARMALAMIŞ Ki, HALA SICAKLIĞI ÜZERiMDE...
bABAANNEM...
BÜTÜN BABAANNELER GÜZELDiR, iYiDiR, HARiKADIR DA, emine babaanne bambaşkaydı...
Soğukluğu, kafadan 100 (yüz) kilometreden hissedilirdi; elini öpmeye, kıç sıkardı; öptürürdü de...
öylesine...
sonra, gider elini yıkardı.
Veya abdest mi alırdı, bilemem hala.
Ona dinsiz olduğumu söylediğim gece, sonsuz uyanıklığında
(hiç uyuyamazdı.-ve "rabbim böyle eyledi, güzel eyledi." derdi. Bir kere şikayet ettiğini duyamadım.),
"sana da dua okudum." dedi.
Kızdım, "bir daha dualarına, beni katma babaanne." dedim.
"Yüreğim katıyor oğulum. " dedi.
O oğulum demesini, çok yıllar sonra kavradım.
Babaannem, türkçe okuma yazmayı 1973 yılında, 51 yaşındayken öğrenmişti.
Azme bakar mısınız?
1985 yılında bana, G. G. Marquez'in "Yüz Yıllık Yalnızlığı"nı okutmuştu.
"Sen iyi okuyorsun oğulum,, diksiyona özen vererek okuyorsun oğulum."diyerek...
Bittiğinde, "bu mudur?" demişti?
Haklıydı.
Babaannemin anlattığı hikayelerin (yaşanmış gerçekliklerin) yanında, o kadar sönüktü ki, Marquez'in anlattıkları...
Şu sözü hiç unutamayacağım, "Görürsen söyle o nobelciler'e, sana anlattığım tek hikayeyi dinlesinler."
(sanki her gün isveç kraliyet Akedemesi'nin nobel seçici kurul üyeleriyle oturup kalkıyorum ya.)
Tamam babaanne.
Anlatacağım.
Nuh'u anlatacağım, senin bana anlattığın gibi.
Deryayı (Babaannemin denizi yoktu.)...
Gemiyi...
Gemiye sıçıp, iflah olamayanları.
Sonra gelip, gemiden şifa dileyenleri...
Peki Emine'm tüm vasiyetlerini yerine getireceğim.
Çok özledim seni.
Gelsene.
Sen gelme, büyüksün; ben sana geleyim.
Yine sar ama sıcacık...
Bir daha olmayacak değil mi babaanne? Biliyorum olmayacak... Olsun... Hala umut ediyorum.
Neden böyle ki bu hayat, diye sormadım hiç,
Hiç de sormayacağım.
Biliyorum; hayat, böyle olduğu için hayat:
Hayat denen güzellik ve sonsuz çirkinlik, değiştirmeme izin verseydi bazı yaptıklarını, "Arada çok özlediğim insanları, çok ama çok az görmeme izin ver!" derdim..
Babaannemle 1 (bir) dakika, Gülserin Yengemle bir (1) dakika, Süleyman Amcam ile 5 (beş - rakı atardık birer duble - amcam bir dikişte içerdi ve beni ayıplardı. OLsun) dakika, çok özlediğim o kadınla 1 ( bir) dakika, ama o kadınla uzat yaaaaaaaa... falan fıstık derdim... De...
Kabul etmiyor ki.
Seni seviyorum hayat, senden nefret ediyorum hayat...
62 yaşında, güzelliğe çok önem veren, mükemmelliyetçi bir bananneye sahibim. Bu günlerde fazla duygusal. Ayağını kırmış yavrum. Agrasif biraz. Günde otuz kere arıyor ne zaman geleceksin diye. Annem, babam çalıştığı için gündüzleri pek uğrayamıyorlar. Kardeşim de benim yanımdaydı yalnız kalmışlar. Dedem şikayetçi değil ama babannem yalnızlığı hiç sevmiyor. ramazanda genelde babannemlerde kalıyorum iki yıldır. Daha doğrusu arkadaşlarımla kalıyoruz. Ev rahat ve giriş çıkışımız sorun olmuyor geceleri. Bu ramazan biraz duygu sömürülü gibi geçecek. Zor bir kadın babannem. Allah yar ve yardımcım olsun.
6 ay oldu kaybedeli ve hala aklıma geldikçe gözyaşlarımı tutamıyorum... 23 yaşında 3 çocukla Dul kalıp 60 sene sonra dedeme kavuştu. neredeyse Bir insan ömrünü ona kavuşmayı bekleyerek yaşadı. allah rahmet eylesin.
Tam anlamiyla kabusu yasatan insandir. Bayrama geldigimize bin pisman edip insanlari tek parmagin da oynatip 56 yasinda ki oglunu krizlere sokan insandir.
Ben anlayamiyorum nasil bu kadar kotu olabiliyor. 1925 dogumlusun. Tum evi dort donup nasil hic yorulmuyorsun. Kalbi yok sekeri yok tansiyonu yok. Sukredip kenara oturacagina insanlari nasil sinir krizine sokuyorsun ben anlamiyorum.
Baban agir ceza hakimiymis. Adam chpden milletvekili aday adayiymis. Sen desen amerikan ted koleji mezunusun. Taa o zamanlar da balolara katilmisin. Evine kuaforler gelmis. Ziraat bankasin da calismisin. Kardesin italya ateşesi. Kardesinin digeri desen yapimciyla evlenmis. Sen ne yasamisin da kuma gelmisin. Hem de uc cocuklu kadinin ustune.
Senelerdir bakiyorum gozlemliyorum konusuyorum. Ne yasamisin da bu kadar kotu olmusun anlamiyorum. Dediklerine gore severek kaçmisin da. Ee daha ne. Zorla kimse bisey yaptirmamis. Torunlarini desen sevmezsin. Beni insan yerine koymazsin. Hatirliyorum kucukken az dovmedin sirf misafir sekeri yedim diye. Ne vardi sanki sevseydin de bayram da kosa kosa evine gelseydik seni gormek icin.
Anneme desen yapmadigini birakmamisin. Kadin vicdanen rahat olmadigi halde hala sana bakiyor. Ama senin bu yasin da tek derdin sorunsuz evlilikleri olan insanlari ayirmak. Agzindan kufur eksik olmaz zaten. Koseme cekileyim bir gozum topraga baksin. Dua edeyim demek yok. Hala yilbasin da 100 liralik bilet alip zengin olma derdindesin. Tek yaptigin rahmetli dedemin arkasindan allah rahmet eylesin diyecegine firladi gitti demek. Uvey cocuklarinla oz cocuklarin arasin da hic sorun olmamasina ragmen hala onlari oz evlatlarina kotulemek.
Sen ne iyi bir anne ne iyi bir babaanne ne de iyi bir kayinvalide olabildin. Ölsen ne zaman gidiyorsun diye soran evlatlarin arkandan tek damla gozyasi dokmez. Nasil can vereceksin bilmiyorum.
"Ta şu karşı tepeden buraya kadar sırtımda hayvanlar için saman taşıyordum gençliğimde. Ne oldu şimdi? Her şey boşmuş boş." Dedikten 1 ay sonra vefat etmiş canımıniçidir!
Ne kadar yazsam yetmez ama hayatımda beni en çok seven en çok önemseyen insan o dur beni büyütüp bakmış bu yaşa getirmiş ve hala da bakan insandır kendi annemden babamdan daha çok sevdiğim tek kişidir ve hayatım boyunca en çok seveceğim kişidir allah sana uzun ömürler versin gülpembem.
1 yıl olacak neredeyse kaybedeli ... köYe gidince odasına girememektir , tereyağını bitirdin diye söylenmelerini duyamamaktır , kahvaltıya oturacakken çayının şekerini atıp verememektir artık.
Böyle işte.
nazarımda, yaptıkları ile sevgiyi geçtim, saygının s sini hak etmeyen aile büyüğü.
yalancı, çirkef, kıskanç, kibirli... ne varsa tek bünyede toplamış. tek duam var onunla ilgili, elden ayaktan düşüp başımıza kalmasın.
kendisi bana uzak olsunda, nerede olursa olsun. nefesinin sesini duymak dahi istemiyorum.
çünkü, hem bana hem sevdiklerime çok çektirdi. dedem ölsün diye gözünün içine bakıyordu. zor yürüyen dedemi, itip kakıp kaç defa düşürmüşlüğü vardır... cenazede biri geldiğinde ağlayıp, tek kaldığında başsağlığına gelenlerin dedikodusunu yapıyordu. onun sahteliğine sinir olmaktan, dedemin acısını yaşayamadım. çocukken her tatilimin içine etti. beni torunluktan reddetti, yanında kaldığım her salise, bana işkence oldu. daha neler neler...
şimdi bir çoğunuzun ayıplayacağınızı biliyorum ancak, benim sizi seven gibi seven babaannem olmadı. bakışları, çenesi, hepsi sizin babaannenizin tontonluğundan çok uzak detaylar. bizim sevimli babaannemiz vardı da biz mi sevmedik sanki?
doğduğum günden itibaren hep yanımda olmuş, varlığıyla hayatımı kutsamış ve yaşanabilir kılmış kişi. ondan geçici olarak ayrı kaldığım şu günlerde onu özlemediğim tek gün bile geçmeyen mamukum.
bilirim ki ne ben hayatta kimseyi ondan daha fazla sevebilirim ne de bir başkası onun beni sevdiği kadar beni sevebilir.
daha çok üzüleceğinden dolayı ölümümü görmesini asla istemem ama onun olmadığı dünyada ben de çok uzun yaşamak istemem. öyle işte...
allah benimki dahil bütün süper babaannelere uzun ömür versin. amin.
