en kısa tanımı babanın annesidir. ama bazı torunlar için babanın annesinden çok daha ötedir.
babaannem torunu üzüldüğünde ondan daha çok üzülen sevindiğinde ondan daha çok sevilen kişidir. bir torun olarak benim hayatta en değer verdiğim kişidir.
iyi niyeti, fedakarlıkları, bana olan sevgisi ile üstinsanımdır babaannem kendisi bir yana dünya bir yana.
babaanne kimileri icin bir kelimeden ibaretken bazilari icin hayatin ta kendisi olabiliyor mesela. yarim anne olmasinin tek sebebi sizi dogurmamis olmasi gibi hissedersiniz. hatta akliniz basiniza gelene kadar,alti belki yedi yasina kadar ona anne dersiniz. sizi doguranin kim oldugunu bilirsiniz de manevi baglar daha one gecer bazen. sizi o buyutur, geceleri aglayip uyandiginizda o avutur, onun yemeklerini yer, onun fikirleriyle olgunlasirsiniz. bazen bakarsiniz, gercek annenizle hicbir paylasiminiz hicbir aniniz yoktur ama babaanneniz hayatinizin her aninda vardir. herseyinize katlanir. camlicadan zeytinburnuna giderken cisim var diye tutturursunuz, malum kucucuk cocuksunuz. hic sikayet etmez yari yolda iner yaptirir, tekrar binersiniz otobuse. hayati boyunca her zaman sizi kollamaya calisir ne hata yapsaniz arkanizdadir en cok sizi sever sizi kollar. herseyin en iyisini en guzelini alir. bir dediginizi iki etmez. asla mutsuz olmaniza izin vermez. bazilari icin boyledir iste babaanne, anne gibi. varligiyla yokluk yasatan anneye inat, sahip cikar gibi. bazilari icin babaanne hayat gibidir. varliktir, yokluktur, sevgidir. herseydir.
çok iyi hafızasıyla hatırladığım, yaşadığı, gördüğü olayları izlediği filmleri her ayrıntısına kadar sekmeden, herdefasında anlatabilen insan. beyaz başörtün, burnunun üstündeki gözlüklerin ve umursamaz tavırların....
ben bu satırları yazarken kendisi hastahane yatağında cebelleşen büyük insan.
Çok subjektif olduysa tanım geliyor. Babamızın annesi.
Elbette ondan böyle kuru kuruya bahsetmek emin olun ona da haksızlıktır. Çok anlam yüklediğiniz kişiyi bu şekilde tanımlamak en azından benim için doldurulmamış bir ukte gibidir.
Bizimkinin hikayesi farklı.
Doğu karadeniz'in temiz havası ve karadeniz insanın çalışkanlığıyla yetişen bu kadın tam 93 yaşındaydı. Hayır hayır. Geçmiş zaman kullanmama gerek yok. Çünkü hala yaşıyor. Dimdik ayakta olamasa da kazım abi'nin deyişiyle dünya'da bir yerde o. Memleketinde olamasa da. Oradan çok uzakta verecek olduğu son nefesini bekliyor. Belki de Fındık ağaçları altında kazılacak mezarına girmeyi. 93 yaşına kadar sadece bir defa köyünden bir haftalığına köy dışına çıkmış olan bu insanı 93 yaşında köyünden çok uzaklara gitmesine mecbur bırakan şey köyünde onun bakımıyla ilgilenecek kimseler olmamasıydı. Kendi ayakları üzerinde durabildiği zamanlarda her yaz ziyaretine gittiğim bu insan hafızasıyla ve o yaştaki insandan pek de beklenemeyecek derecedeki sıhhatiyle, sohbetiyle her daim hayranlığımı kazanmıştı.
Köy, dere ve babaanne idi yaz tatili benim için. Doğu karadeniz'in kendi haline bırakılmış bu yerleşim yerinde kanserden kaybetmiş olduğumuz yakınlarımızın haline üzülürken babaaneme bakar maşallah derdim her zaman. ''Okusa avukat olurdu'' derler ya. Aynen öyledir durumu. 70 sene önce yaşadığı anılarını dün yaşanmış gibi anlatırdı. Evine alınan televizyonla birlikte ise dünyası daha da genişlemişti. Siyaset, spor, müzik.. Her şeyden haberdar ve dimdik ayakta idi.
Süreç içerisinde kanserden kaybetmiş olduğu oğlu ve yaşanan birtakım problemler sebebiyle o da ağır ağır uzaklaşıyordu dünyadan. 93 yaşında gurbete çıkarken başına gelecekleri belki düşünüyor ama ummuyordu. Vardığı yer ona göre dünyanın bir diğer ucuydu. Coğrafi yapısı, iklim, insanlar ve ortam olduğu gibi farklıydı. Sonuç olarak yaşanan hastalıklar ve hastane günleri onu bu yaşamdan almak üzere. Belki de son 4 aydır dünyadan tamamı ile kopmuş olsa bile hiçbir beklenti içerisinde olmadığınız insanın bile bu halde iken sizi bırakıp gidecek olması düşündüğünüz anda canınızı sıkıyor.
Ben bu satırları yazarken değil ama bir başkası okurken belki çok uzaklarda olacaksın. Bir gün ben de yanında olacağım ancak Şimdilik hoşça kal memeleri göbeğine kadar inmiş tarla ve ev kadını. Hoşça kal..
benimki bi garip cidden garip. beni her aradığında sevgilim var mı yok mu diye sorar iyi birini bul der babama da gidip kiriğin sevgilisi vardır o yüzden geç geliyordur diyip babamı doldurmaya çalışıyormuş. hayır ben anlamadım neden böyle yapıyor. anneme karşı da doldurmaya çalışıyor babamı sürekli. babam da allahtan düzgün bi adam da itimar etmiyor dediklerine. en son sevgilisi varsa var kaç yaşında o ben artık ona karışamam hem zamanı geliyor demiş. iyi demiş.
valla kadın bana sürekli para yollamasa saygım da kalmıcak ama işte öğrencilik el mahkum.
şu anda 90, ben doğrudumda da 70 yaşında olmasından mütevellid dillere destan o güzel yemeklerinden hiç yiyemediğim için geçenlerde cennette bana yemek yapacağının sözünü aldığım meleğim. Her hafta ziyaretine gitmeye çalıştığım, gidemediğim zamanlarda aradığımda telefondan öpücükler yollayan güzellik. Ona baktığım zaman keşke onun gibi olabilseydik diye düşündüğüm... Günahlardan ve şu zamanın pisliğinden uzakta köy hayatında yetim ve öksüz büyüyen, daha kendisi minicikken annesiz babasız kalan kardeşlerine bakan ve sonra 70 sene ömür edeceği aşkıyla yüzü gülen. dedemin kıyamadığından bir kez bile kalbini kırmadığı kimseye de kırdırmadığı. Cennetteki aşkını anarken hala bir 50 sene daha olsaydı diye özleyen, hediye ettiği küpeleri kulaklarından hala çıkarmayan. Ömrü hayatı boyunca gariplerin yardımına koşan, herkesin elinden ekmek yediği, yavru kedileri bile unutmayıp köpekler yemesin diye başlarında nöbet tutan babaannem... Kalabalık aile ortamlarında söyleyemiyorum; 6 çocuğunu, 13 tane de torununu toplasak bir tane sen etmeyiz babaanne.
Eğer hala hayattaysa babaanneniz, duasını almaya çalışın. Sık sık arayın, birşeye ihtiyacının olup olmadığını sorun çok mutlu oluyorlar. Belki annenizle arası çok iyi olmamış olabilir ve çok da severek büyümemiş olabilirsiniz mesela -benim öyle bir durumum olmadı ama olanları gördüm- siz bakmayın geçmişte yaşananlara. Eğer ölmezsek birgün ihtiyar olacağız. yaşlandığınızda size nasıl davranılmasını istiyorsanız öyle davranın. "beli bükülmüş ihtiyarlarınız olmasa idi, belalar sel gibi üstünüze dökülecekti." sırrınca diyorum ki, üzerimizdeki hakları çok büyük.
benim için an itibarıyla son yolculuğuna uğurladığım MEKANI cennetlik 85 yaşında nur yüzlü dul haliyle yedi çocuk büyütmüş yedisinide bir yerlere getirmiş anne yarısı değil anne atası ... güzel insan
yarın ameliyat olacaksın. 70 yaşındasın ama hala inatla ben kendime bakabilirim diyorsun. günden güne zayıfladığını, yemek yapan ellerinin titrediğini gören benim. nasıl bırakırım seni babaaannem.
Ulu insan. Annemden sonra hatta once gelmis kadin. Bugun anjiyo oldu. Aniden gelen haberle yikildik. Suan yazliktayiz. Yogun bakimdan yasak oldugu halde sesini duyduk agladik kisa sureli. Suan bu entryi gozu yasli yaziyorum. Onsuz bi yer hic cekilmiyor inan....
açıkçası ölene kadar babaannemi çok sevdiğimin farkında değilmişim. onun beni diğer torunları kadar sevmediğini benimde onu sevmediğimi düşünürdüm. çok hastaydı ve ölümüne az kalmıştı çoğu kişiyi tanıyamıyordu ama beni uzaktan tanımıştı. o andan çok etkilenmiştim. bir bayram tatili sonuydu evden ayrılmıştım okula girdiğimde babamın mesajını okudum babaannem ölmüştü, yıkılmıştım. sanırım annemin etkisiyle babaanneme çok ısınamamıştım ama şimdi sağlıklı bir şekilde düşünüyorum ve ne kadar iyi biri olduğunu farkedebiliyorum.
allah rahmet eylesin, mekanın cennet olsun babaanne. senin hakkında söylenenlerin ne kadar boş, ne kadarda kötü sözler olduğunu şimdi daha iyi anlıyorum.
çok pis duygulandım genel bir şey söylemek gerekirse candır, canandır, mekanları cennet oladır.
Babam derdi ki: Siz ikiniz aynı kaba sıçarsınız. Öyle güzel bir arkadaşımdı, can dostumdu. Onunla eğlendiğim kadar kimseyle eğlenmedim.Adnan Şenses'ten neden saçların beyazlamış arkadaşı söylerdik gözgöze, artık dinleyemiyorum gözlerim doluyor. Mekanı cennet olsun.
