babayı özlemektir.
sadece birkaç saattir görmüyo olabilirim ama bir kaç saatin birkaç dakikasıdır düşünüyorumda seni birkaç yıl hatta ömrümün tamamında kaybettiğimi düşünülesi ve varılası zor denklemlere giriyorum. üzülüyorum. genelde ağlardım ölümü düşündüğümde zira ölümü biliyorum. evet, sende biliyorsun ama sen sadece kaybettin ve daha hiç kaybettirmedin ve çok muhtemeldirki kaybettirdğinde ve arkanda bıraktığında herkesi bunu önemseyecek yada dşünecek vaktin yada olanağın olmayacak fakat ben bir kez daha kaybetmiş olacağım ve bu kişinin sen olma durumun düşünmek bile istemediğim saçma cümleler kurmaktan kaçamadığım bir cendere. evet özledim seni ve daha fazla özlemek istemiyorum. kaybetmek benim için çölün ortasında şişenin içindeki son su damlasıyken dünya için okyanustan buharlaşan bir damla su ve dünyadaki hiçkimse seni sevdiklerin kadar özlemeyecektir. bu doğanın kanunudur bunu sen öğrettin ve eğer gidersen tüm bu öğretilerinde haklı olacaksın ve bana kimse saçmalama artık şizofren misin demeyecek.
