babam: olum bitir galan şu okulu da evereem(evlendirelim) seni.
ben: 30 a kadar yolu var baba, boşver iyi böyle.(yalan amk abazalıktan kırılıyorum)
annem: şu oğlan bi evleneydi de ölmeden göreydik. elin alemin oğlu(onların ben amına çakayım) çocuk çoluk sahabı oldu.
babam: valla kendi bilir evlenmezse ben evlenirim, bu ırzı gırık dayıları gibi geç evlenecek heral.
annem: bu adam daktı gafayı evlenmeye, evlen napiyin. gardaşlarıma da durup durup laf söleme kendi üzeyir agana bak.
babam: amını eşşek siksin üzeyir'in.
bu sıralarda ben: aksjhdjhgsflsaqgflajkgsdflkjagsldgfalsjdf
babamın küfürsüz çok az konuştuğunu, öğüdünün içinde bile bir nefret olduğunu amma ve lakin mizahın bu toprağın insanlarının hamurunda var olduğunu bana hatırlatan sözlerdir. babamı seviyorum.
-baba napıyon? deve götü yağlıyom gel.
-hacı baba tekkesi mi lan burası?
-ben senin yaşındayken parça hesabı iskelet çakıyordum.
-kedi götünü görmüş yara zannetmiş.
-ben haticeye değil neticeye bakarım.
-mart yağmaz nisan işlemezse al o altın sabanı götüne sok.
-yüz verirsen yetime döner sokar götüne!
-ben babayım amk. tabi benim dediğim olacak.
-bağırma lan annene amına soktuğum.
-siktirtme şimdi maçını yabancı lan bunlar. aç öbür tarafta bruce lee var.
-...
Askere giderken bana söylediği bir söz vardı. Kimseyi yeme oğlum demişti. Burda ki yemekten kasıt. Başkasının parasıyla geçinme zorla kendine birşey ısmarlattırma.
