söylenmesi kimisi için çok zor olan , kimisinin söylese duyurmasının imkansız olacağı söz öbeğidir. herşeyin düşünlerek söylenmesi gerekir fakat bu cümle kendini bu sınıftan ayrı tutar düşünüp söylemek için bir neden yoktur ve olmamalıdır da. karşılıksız seven bir babanın duymayı hakettiği küçük ama çok şeyi değiştirecek cümledir her fırsatta dile getirmek gerekir. pek geç kalmasak iyi olacak..
babaya söylenebilecek en baba sözdür.
o da duymak ister nitekim , ama duysa bile sevincini belli etmemelidir.
ben de seni seviyorum oğlum demek ister , ama duygularını saklamak asil gösterilmiştir , öyle öğretilmiştir ona.
ve siz söz verirsiniz evlenip çoluğa çocuğa karıştığınızda , duygularınızı bu kadar saklamamaya...
söylenmesi zor olan cümle "baba seni seviyorum" değil, "seni seviyorum"dur. bunu bir arkadaşınıza veya sevgilinize daha rahat söyleyebilirsiniz ancak bir aile ferdinize söylemek, hele bir de erkekseniz, çok daha zordur.
zordur bizim oralarda bunu söylemek ama baba bilir sevildiğini. eve gelince hemen topralanırsınız, eğer uzanmışsanız kanepeye.
para verir elinize, aldıktan sonra teşekkür bile etmezsiniz. o bilir anlar. bayramdan bayrama elini öpersiniz. o da sizin yanaklarınızı.
annenizdir babanızla iletişim aracınız. ona kızar babaya duyurmasını istersiniz. anne dersiniz bazen: babam nerde ya. bu kadar çalışmasa keşke. hem bende çalışıyorum artık.
sonra gecenin bir yarısı baba gelir eve. yorgundur, siz oturuyorsunuzdur.
- "hoşgeldin" baba dersiniz.
- "hoşbulduk" der. ama iki tarafta bu iki kelimede her güzel şeyi anlatmıştır, anlamıştır.
bir gün onu özleyeceğiniz , oan neden lan , neden sarılıp bağıra bağıra baba seni seviyorum demediğiniz aklınıza gelir. oysa çok geçtir. belkide, geç değildir.
