*
özellikle üniversite öğrencisine çok koyan bir yaşayış şeklidir. hele ki kişinin ailesinin maddi durumu iyi değilse bu daha da çok koyar.
tabi hiçbir şeyi umursamadan müsriflik içinde baba parası yiyenler de mevcuttur. kimileri kendi evini geçindirirken dahi babalarının parası sayesinde ayakta dururlar.
belli bir yaştan sonra baba parası yemek yerine, para kazanıp ihtiyacı varsa babaya yardımcı olmak daha güzeldir.
ilk gençlik yıllarında baba parası yemek, armut piş ağzıma düş atasözünün anlam ve ehemniyetini tam anlamıyla öğretir insana.
ilerleyen yıllarla ve dolayısıyla artan yaşla baba parası yiyen bireyler belirli dönemlerden geçer;
0-12 => hulahop hulahop, bana bir lolipop (bencil dönem)
13-18 => gel gezelim kolkola, al sana da bir kola (bonkör dönem)
19-25 => şaştı elimin ayarı, doymuyor ulan bu karı (kazanova dönem)
her geçilen yeni dönem zarfında, baba parası yiyen bireyin suratı, yumuşak deriden köseleye doğru bir başkalaşıma uğrar.
özellikle belli bir yaştan sonra çok kçtü olan durum. artık insanın dili gitmez babadan, "baba para verirmisin" demeye. onun için hep bir şeyler eksik olur, ya cepte sigara olmaz, ya telefon da kontör.
