baba osuruğu bir kabullenme şeklidir belki de hayatı.belkide babamıza olan vicdani borcumuzu o osuruğu koklayarak ödediğimizi düşündürdüğü için bu kadar kabullenmişizdir onu.osuruk üzerine yapılan edebiyatta boktan olabiliyo arkadaşlar bunu anlamamı sağlayan başlığı açan arkadaşı esefle kınıyorum.
iğrençtir.
ne yapıyorsunuz sevgili yazarlar burada siz acaba? dedirtir üzerine yazılanlar.
osuruğu kutsal edip koymuşsunuz baş üstüne.
osuruk bu; kokar falan. hatırladınız mı?
sevilesidir, diyeni gördüm. *
zamanında evin içinde zortlaya zortlaya gezerken akıl edip şişeletemedik, şimdi de özlemini çekiyoruz amına koyim. şimdi olacaktı şöyle en kralından çürük yumurta kokulu bir baba zortlatması, ciğerlerimiz şenlenecekti a.q. halkasal kaslarına kurban olduğumun adamı ya.
aile reisi olan babanın "parmağımı çek!" komutundan sonra gelen,tatlı sert esintidir.Her seferinde bile bile o parmağı çeksende hep ilk günkü kadar gülümsetir insanı.
