akşam olunca sizi evde bekleyen iki minik elin olduğunu bilmek, kapıyı onun açması, babacığım diye size sarılması, yanağınızdan mıcık mıcık öpmesi, size gülümseyişi... rabbim herkese tattırsın inşallah.
akşam eve geldiğinde eşinin yanında küçük hayranının da seni karşılaması demektir.
büyük mağazalara gittiğinde ayaklarının sen demeden çocuk bölümüne gitmesidir.
en sinirli olduğun anda bile sana bakan bir çift sulu gözle yelkenleri suya indirmektir.
daha fazla sorumluluk, daha fazla çalışmak, daha fazla yorulmak, daha çok paraya ihtiyaç duymak, eve daha da çok bağlanmak vs. ve en nihayetinde anlatılmayacak bir sevgi...
anne olmak içgüdüsel birşey herşey onunla beraber gelişiyor ama baba olmak öğreniliyor. bebeği eline ilk aldığın anda sen başka birşeysin ve yavaş yavaş tekamül ediyorsun. evlendiğinde vazgeçtiğin tek kişilik hayatının sana kalan kısmını da bebeklerine bırakarak artık hepsiyle beraber bir oluyorsun. ve bu vazgeçişin ödülü sadece bir sarılma ve minik bir öpücük.
peki bunlara değer mi? valla dibine kadar değer. öpücük değil sabaha karşı artık dört gözle beklediğin osuruğa bile değer.
bugün toplu taşıma ile işe giderken, arkamda oturan bir baba ve küçük kızı arasında geçen diyolog sonucu farkına vardım ki, baba olmak demek; çocuğunuzun hiç beklenmedik bir anda sorduğu saçma sapan sorulara sabırla cevap verebilmek demek hemde defalarca ve defalarca.
Baba olun çocuklarınıza sadece baba olun yeter. Bakmayın çocuklarınızla arkadaş gibi olun diyenlere çocuklarınızın zaten yeterince arkadaşı olacaktır. Siz onun sadece babası olun çünkü çocuğunuzuz sizden başka babası olmayacaktır.
--spoiler--
bir kaç yıl önceye kadar, çocuk sahibi olan babaların sevinçlerini anlayamazdım bir türlü. lakin şimdi, garip bir his uyandı içimde, siz sevgi mi diyorsunuz bilmiyorum, ama ben hemen, evlenip baba olmak istiyorum. eksileyin ya banane. niye eksilediyseniz. ufak bir istek sadece. http://24.media.tumblr.co...i95p04xd1r3rrl1o1_500.jpg
--spoiler--
ne ösymnin sitesinde üniversiteyi kazandığını öğrenirken
ne bölüm başkanının elinden diplomasını alırken
ne bölük komutanından teskeresini alıeken
ne de hayatının en güzel evetini derken
kızı doğduğu anki kadar mutlu olamazmış insan,
karısı sancı çekerken içi paçalanırmış,
kızını beklerken 9 değil 99 doğururmuş,
stresten zaman dururmuş,
ama kızı doğduğında hepsini unuturmuş insan,
uykusuz geceler başlamış
koşuşturmalar artmış
nöbetçi eczane lisesi ezberlenmiştir
