Out here in the fields
I fight for my meals
I get my back into my living.
I don't need to fight
To prove I'm right
I don't need to be forgiven.
yeah,yeah,yeah,yeah,yeah
Don't cry
Don't raise your eye
It's only teenage wasteland
Sally, take my hand
We'll travel south cross land
Put out the fire
And don't look past my shoulder.
The exodus is here
The happy ones are near
Let's get together
Before we get much older.
Teenage wasteland
It's only teenage wasteland.
Teenage wasteland
Oh, yeah
Teenage wasteland
They're all wasted!
rock müziğin kökeni her zaman tartışma konusu olmuştur değil mi, kimi blues der, kimi elvis der, the beatles diyen çıkar falan filan. fakat sonra bu olayı çözmek için bi kaç araştırma yaptığınızda the who adının her yerden çıktığını görürsünüz. işte bu şarkı, the who neden rock müziğin babasıdır'ın iki numaralı* cevabıdır. çünkü bu müziği dinleyen insanı hiçbir söz bu kadar iyi tarif edememiştir:
i don't need to fight to prove i'm right
i don't need to be forgiven
elbette the who'nun güzellikleri bu şarkıya, rock tarihinin başlangıcı da the who'ya indirgenemez. ama bu şarkının sahip olduğu isyan çok tanıdık ve asildir. who's next albüm kapağına* bakarak dinlerseniz içinizi anlaşılmanın verdiği tatlı bir mutluluk hissi kaplar. pete townshend sizi bu dünyaya ait olmayan bir synthesizer melodisiyle karşılar, sakin ataklarla keith moon ve john entwistle bu ilahi sesin bizi mahvedeceği uyarısını yapar ve roger daltrey'e sözü verir. sonra şarkıyı bi daha dinlersiniz zaten.
the who'nun en iyi parçası denilebilecek şarkıdır. enfestir. sözleri ayrı güzeldir. ayrıca yanılmıyorsam the girl next door adlı filmin en sonunda çalıyor.
sondaki o kemanları keith moon akıl etmiş, hatta olayın bizzat prodüktörü olmuştur, böylece şarkı süperfantastik halini alır. konserlerde de keman eksikliğini roger daltrey mızıkasıyla kapatır, sıkıntı olmaz.
Sanirim uzaya gönderilmesi gereken ilk şarkı budur. Uzaylılar müzikten anliyorsa kafalarında insanlarla ilgili güzel önyargılar olusup dünyaya iner inmez merhaba dünyalı biz dostuz diyeceklerdir. Çünkü bu sarki dünyada yapılmış en ıyi şeylerden biri.
zafer dolu bir şarkı. kazanmanın hazzı ve bir o kadar kaybedilenlere yitip gidenlere ağıt gibi, bir şarkı nasıl bu kadar şeyi barındırabiliyor aklı almıyor insanın.
