Babam işi gereği mesajlaşmak olsun, mail olsun falan aktif bir şekilde kullanmakta. Konumu gereğince de kullandığı üslup sade, net ve zaten iş hayatında otoriter ve disiplinli olan baba kişisiyle girilen diyaloglarda fenadır. Hele vukuatlı falansam gereksiz tek bir kelime, sikimsonik surat şeyleri hatta bu lüks zaten de gereksiz yere bir bağlaç falan asla kullanmaz. Cümleler kesindir ve emir kipi devamlı cümle sonunda beni beklemektedir. Duygusallığa asla yer yoktur. Arasan konuşsan seviyo la bu adam beni dersin ama mesajlaşırken galiba evlatlıktan red edecek dersin.
Babamla aramızda ciddi yaş farkı olmasından ve babamın 77 yaşında olmasından dolayı sadece cep telefonu kullanmayı öğretebilmiştim. Rahmetli arar nasılsın demek istedim der kapatırdı. Ulan hayatta olsa whatsapp bile öğretirdim ama iş işten geçti. Sağken yaşanan anın değerini bilmek lazımmış.
Doğum günümde bir pasta fotoğrafı, altına da tarifini gondermis ve doğum günün kutlu olsun oğlum, kusura bakma mesafe uzun artık pastanı sen yaparsın diye Whatsapp tan mesaj atıp güldürmüstür zamanında.:)
Biz mesajlaşmıyoruz fakat bizimki sırf nisbet olsun diye hanımıyla yiyip içtiği mekanlarda çektiği fotoğrafları atıyor hem bana hem ablama hemde mesai saatlerinde.
