evlenme çağındaki (çiftleşme isteğinin tavan yaptığı zaman) veledin özgüvenini kullanmasıdır.
evlat : baba!
baba : efendim
evlat : şey.... ıı işlerin nasıldı...
baba : iyiydi (kesin yine birşey isteyecek eşşolusu)
evlat : baba!
baba : ne demeye çalısıyon sıyırdın mı sen
.
.
.
.
.
evlat : evlencem ben..(oh baee)
baba : hönk!
evlat : kem küm
baba : hele yaz olsun bakarız (unutur bu salak yaza)
.
.
.
.
// yaz olur //
evlat : baba!
baba : buyur gene ne istiyon
evlat :şu evlenme konusu diyom kız cevap beklıyo benden
baba : tamam seneye isteriz (ben evlendim de ne oldu salak oğlan!)
.
.
.
evlat : baba ben kız kaçırdım
baba : (ole be yırttık duğun masrafından)
