şimdi karakter olarak hakkaniyet ölçüsünde dik kafalıyımdır.
kimsenin hakkını yemeden kendi istediklerimi yaparım. kar veya zarar etmem önemli değildir.
e malum, büyüklerde kendi söylediklerinin yapılmasını ister.
yapmam arkadaş.
benim aklım en güzeli ve bu bana keyif veriyor. senin aklın bana keyif vermiyor. istersen milyonları kazandır bana, o aklınla.
işte bu, kafada olduğum için anlaşamazdık pederle.
o isterdi ki her konuda onun dediklerini yapayım. yapmazdım tabi. bu yüzden belli bir yaştan sonra ilişkimiz bozuk gitti.
aslında aynı kafada olduğumuzdandı, o da kimseyi dinlemezdi, e armut dibine düşer, ben de dinlemem.
neyse, zaman gecti baba evi bana muhtaç kaldı. diğer kardeşler satalım falan derdinde, ilgilenmiyorlar evle. ben bakıyorum. fırsat buldukça gidip kalıyorum, ilgileniyorum.
bu gidişlerimden birinde, bir dolabın içinde bir radyo buldum. severim zaten eski radyoları.
çalışır mı ki falan derken taktım fişini.
başladı güzel bir türkü çalmaya. trt nin türkü kanalına ayarlanmış. sesi az açılmış. dokunmadım sesine de.
o arda çalıyor, sözlerin çoğu anlaşılmıyor ama yarattığı ambians müthiş. huzur var ortamda.
not: ana, baba evleriyle ve radyolarıyla ilgilenin. beklemediğiniz hazlar bulursunuz.
