baba dersin ama sadece bir isim olarak söyleyebilirsin. mesela ayşe, fatma, ahmet der gibi. öyle söylersin sadece. içinden geldiği için değil yani. yaptıklarını unutamazsın çünkü.
karşındaki kişiyi baba olarak görmediğinden kaynaklanır ona baba diyememen. yüzüne gülersin, çünkü senden istediği budur. ama ne zaman seninle ilgili özel bir şey olsa, o yanında olmaz. bu yüzden ona baba diyemezsin. ve etrafındaki insanların babalarıyla yakınlığını görür kıskanırsın. baban hep yanında olmaya çalışmıştır -ya da sana öyle göstermeye- olamamıştır. sana söylediği tüm yakınlık cümleleri senin için önemsizdir o andan itibaren. telefonu kapatırken söylediği "seni seviyorum çocuğum" sözü basittir, yalandır.
ya da sana öyle gelir.
ben küçükken gitmiş babam askere. Çok fazlada izin kullanmamış hemen bitsin diye. ''Asker abi'' dermişim teskereyi alıp geldikten sonra babama. Bunun gibi birşey sanırım.
