dayak yemese de yumruğun kulağının yanından geçip duvarda patladığını duymuş kimse olabilir.
oğluna vurmaktansa duvara yumruk atmayı tercih eden babalar varya,
öldürmekten beter etmişlerdir.
baba sevgisini anlamaya neden olacak durumdur. Asla sizi bos yere dovmez. Mutlaka bir hataniz vardir. Dovmesi ile de o hata bida yapilmaz ve ileride onun degerini anlarsiniz.
kolay kolay adam olamayacak kimselerdir. bi baba tokadı bi anne terliği bi de askerde komutan tekmesi yememiş insandan kolay kolay adam olmaz. En fazla kızların efendi adam yerine piç adam tercihi başlığına konu olurlar.
duruma göre teşhis konulması gereken kimsedir. baba, çocuğuna karşı hep gevşekmiydi? yoksa baba çocuğu üzerinde sıkı, ancak hiç el kaldırmamışmıydı? neydi?
şanslı insan. bir kere babam bana sinir olup kafama yumruk attığında kafamı duvarın sivri köşesine çarptım ama nasıl kanıyor gözüme gelmesine ramak kalmış, neyse izi hala sağ kaşımın biraz altında. birde demezler mi sen erkelerden neden nefret ediyorsun?
Benimdir. Şimdiye kadar hiç vurmadı bana. Kıyamadı, kardeşim yok belkide ondandır bilemiyorum. Ne olursa olsun dayak hiç bir zaman çözüm değildir. insanca anlatmak dururken dayak çok saçma. Elbette bağırdağı zamanlar oldu, eğer onlar da olmasaydı belki ben bu durumda olamazdım.
Babam canım benim bağırdığını bile hatırlamam ki bırak dayağı. En fazla kızar konuşmaz. Ama en kötüsü de o sanırım. Üzüldüğünü bilirim. Bundan büyük ceza yoktur. Susarak döver. Kıyamam ben sana. Çok özledim!!!
Babadan dayak yememiş ama babanın anneyi dövme noktasına gelicek kadar kendinden geçtiğini görmüştür. Anne unutmuştur belki ya da öyle davranmaktadır ama çocuk salondaki parkede kırılan vazo izini her gördüğünde o günü hatırlar. Baba vazoyu anneye atmasın diye annenin önüne geçtiği günü hatırlar. Aradan yıllar geçer ve bazı şeyler hiç unutulmaz.
