Gömleğini rüzgârla dolduran her şair
Mutlaka tanır saçlarına değen ilk makası Uçuruma değil kendine dökülen nehir Annem olsa gerek ömrüme yol haritası.
Ölüm titiz virtüözün yanlış bastığı nota
Susmaların içinde en derin olanı
Siyah beyaz bir fotoğrafın arkasında Silik bir tarihin hayatta kalan yanı...
Babamı gördüm gülümsüyordu rüyamda
Dursaydı otobüs (b)inecektim durmadı
Yüzümdeki su birikintisini yormayın yağmura
Irmağa düşen atımı arar iken ıslandı...
Ne çabuk gelmiş terhisim kravatım nerede?
ilk yenilgimdi bu hayat sayma bunu...
Suları bardağına taşırmadan dökmeye Cezalıyım artık bir ömür boyu!
Bilemedim örümcek mi sahibi sinek mi ağın?
Gümüş saplı bir hançer kımıldıyor kınında
Göğe dönük yüzü eskirken o yaprağın
Benim de bir oğlum oldu baba şiir tadında! *
