ülkemizde yeni yeni yaygınlaşmaya başlayan bu durum aslında yurt dışında epeydir uygulanmakta hatta anne babalar bu konuda eğitici kurslara gidip eğitim almaktalar.
eşiyle beraber doğuma girmek isteyen babaların sayısı artıyor ancak bu durumun psikolojik boyutu gerçekten çok önemli. özellikle normal doğuma katılan babaların doğum sonrası eşlerinden soğuması bilinen ve yaygın olan bir inanış.
şahsen ben sezaryen doğum yapmama rağmen eşimin de benimle birlikte doğuma girmesini istemedim. çünkü olayın bir de başka bir boyutu var.
sedyede yatan kişi, sıradan bir insan değil sizin eşiniz, canınızın yarısı. ortaya çıkabilecek her türlü olağanüstü durumda tepkisiz kalabilecek bir babanın ya tıbbi bir kimliğinin olması gerek ya da sinirlerinin alınmış olması *
konuyla alakalı arkadaşımın başına gelen bir örneği paylaşarak yazma son veriyorum.
arkadaşım ve eşi çok isteyerek doğuma beraber girdiler. epidural doğum gerçekleşirken, narkozla alakalı bir terslik yaşandı, anne sancılı ve ağrılı bir doğum gerçekleşti yaşananlar babayı olumsuz etkiledi ve baba bir süre kendine gelemedi.
yani kapı önünde aslan kesilen ve çok hevesli gözüken babalar sanırım ameliyathane nin kapısından dışarı çıkınca acılara kadınlar kadar dayanıklı olmadıklarını anlıyorlar.
