sıcak bendenim soğumaya yüz tuttmuş, durmadan üşüyorum. o bildik sıcaklığın avucunda değil ellerim buz kesiyorum. yorgunum, huzur arıyorum. odamın karanlığı içimden aydınlık. sonra winampa bu eseri ekliyorum. son bir gayretle, huzuru bulmak için.
şenol filiz ve birol yayla albümü.
aziz şenol filiz'in modern ney üfleme stilinin doruklarına çıktığı albümdür,bence en başarılı yansımalar albümü budur.mercan dede gibi lüzumsuzlar dinleyip ders alsındır.
Ahmet Ümit'in 2008 Kasım ayında çıkan kitabı.
Olaylar Konya'da geçiyor.Kitabın ana konusu mevlevilik.
Mevlana ve Şemş Tebrizi arasındaki ilişki irdelenmiş.
Bu ilişkiye paralel olarak başkarakter Kimya'nın babası ile olan ilişkisi üzerine gidilirken,gunumuzde Konya'da olan bazı polisiye olaylar buna vesile oluyor.
Roman Ahmet Umit'in önceki romanlarına göre daha az polisiye daha çok felsefe içeriyor.
son doksan sayfası aralıksız okunan ahmet ümit kitabı. mevleviliği, tanrı inancını, manevi ve dünyasal aşkı farklı bir şekilde ele alan kitapta; iki farklı kültürün arasında kalmış ortayaşlarına yakın bir kadının hem kendini arayışı, hem de yıllar önce onu terketmiş babasının hakikati nerelerde aradığını konu edilmiştir.
Sır kapısı demektir. Ahmet Ümit'in mevlana, Konya ekseninde dönen son kitabının da adıdır. Kitap oldukça güzeldir ama benim gibi katillerin gerçek olduğu böyle mistik olaylara kaçmayan TARZI SEVENLER iÇiN MANTIKSIZDIR. eski Ahmet Ümit kitaplarına oranla daha az beğendiğim kitaptır.Gene de içindeki faydalı bilgiler sebebiyle okunmasını tavsiye ederim.
bu sefer olmamış,olamamış denilen ahmet ümit kitabı.
arka kapakta kitabın yalnızca bir gerilim değil felsefi bir roman da olduğu yezıyordu.merak ettim .gerilim ve felsefe... aldım.okumaya başlayınca dikkatimi çeken gerilim adına kitabın koca bir balon olduğuydu. mistik,esrarlı, felsefik öğeler vardı sadece kitapta.
diğer ahmet ümit kitaplarında olan olayın akışını kesmeden okuyucuya bilgi verme işinin cılkı çıkrılmıştı kitapta. zaten kitapta doğru düzgün bir olay yoktu bi de
üstüne sürüyle mistik felsefi bilgi." ulen temel britannica falan mı okuyorum " diye düşünmeden edemedim.
bence olmamış bir kitap. kitabın kapağında gerilimle mistisizmi harmanladığını ifade eden ve çoğu kişinin de bu konuda kendisine güvendiği üslubu kaliteli olan ahmet ümit
daha iyi bir çalışma çıkartmalıydı.
galiba bu yazarın polisiye yazıp böyle kasınç işlere girmememsi gerekiyor.
ahmet ümitin bekleneni vermeyen, veremeyen kitabı. diğer kitaplarının yanında daha başarısız bir kurgulama ve bilgi aktarımı söz konusudur. ahmet ümit "ben bu konuyla ilgili herşeyi öğrendim de yazdım,konya'ya ve Londra'ya da gittim!" dercesine bilgi bombardımanına tutmuştur. hikaye; ben gibi tasavvuf bilgisi olmayan bünyelerde verilen tasavvufi bilgilerin altında kalmıştır.
