yazıktır. özellikle ülkemizde bu tip insanlar çok var. senin hayatın bu arkadaşım. hiçbirşey için hiçkimseye hesap vermek zorunda değilsin. ne istiyorsan yap, hayatını yaşa...
başkalarının kitap- defterden de öte ailesinden sahip olmadığı eğitimle, eylemlerini bir şeylerin arkasına saklayarak gösterdikleri anlamsız tepkiler nedeniyle yaşamaya ara vermektir. ancak pause tuşuna bir daha basmaya çalıştığınıza zaten sizin için stop tuşuna basılmış olabilir.
bizim gibi; ancak klan halinde yaşayabilen toplumlarda nice hayatları söndüren bir olgudur "başkalarının düşündükleri". oysa senin için "ben", benim için "sen", bizim için "siz", sizin için "biz" izdir başka. böyle böyle sıçarız biribirimizin ağızına. sonra yiter gider hayatlar, başkaları "iyi bilirdik" der, kendi yaslarının arkasına sığınarak. "iyi bilirdik" a.k.
komşular ne der?
amcam ne der?
emmim ne der?
teyzem ne der...
derken bir ömrü defnetmektir hiçliğin içinde.
oysa bilmez misin, sen o hayat kayığına binmişin bir kere yapmasan da yaptı derler.
"Halbuki onların bu hususta hiçbir bilgileri yoktur. Onlar sadece zanna uyuyorlar.
Şüphesiz ZAN, hakikat namına hiçbir şey ifade etmez."
Necm / 28
Kekşe gerçekleri bilseydin!
Gerçeklerden kaçmak için sığınırız zaten hep perdelerin ardına!
Kale duvarları gibi sağlam zannederiz hep yırtık ve paçavra tül perdeler ardına gizlemeye çalıştığımız "özel hayatımızı"...
Oradan bakınca ne kadar da kolay yargılamadan infaz etmek : "Öyle olmalı!" Kim koyuyor kuralları? Toplum!
Yani koyun sürüsü, yani ahmaklar!
Hep bizi acıtan, acıttıkça da gözümüzde güçlenen toplum denen canavar!
Intertext'ler uçuşurken başı sonu belli olmayan yazılarda neyin hesabıdır kendime vermek zorunda olduğum?
Arkana toplumun gücünü alarak saldırdığın, tırnak içinde "Öyle olmalı" diye bağırdığın ve "Kendine gel yoksa dışlarız seni" diye tehditler savurduğun o upuzun yazılarda işlenmemiş günahları için bile cehenneme mahkum edebiliyorsun bir insanı!
Evet, "Öyle olmalı!"
Bize öğretilen o kokuşmuş, o rezil ve varlığımıza o herşeyden çok düşman kanunlara göre çizilmiş sınırlar var ve sen de ateşli bir genç savcısın şimdi vicdanımı sorguya çekerek görevini yaptığına inanan ve böylece kendini o seni herşeyden çok acıtan topluma karşı kanıtlamanı sağlayan...
Peki, sana her bakışlarında senin değersiz olduğunu bas bas bağıran topluma boyun eğip seni üzmelerine ve yıpratmalarına izin verirken, sana değerli olduğunu durmadan haykıran bana böylesi davranmanı hangi etik açıklayabilir?
Hangi dekadenstir bu, seni böylesi küstahlaştıran ve canımı acıtmaya cüret etmeni sağlayan?
"Kendine gel yoksa dışlarız seni!"
Ben, bu sürüden korkmam!
Korksaydım mümkün olur muydu sanki durmadan tekmeleyerek değerini kaybetmesini sağlayacaklarını sandıkları o elmasa böyle büyük bir hayranlıkla bakmam?!
Ben, dışlanmaktan korkmam!
Korksaydım mümkün olur muydu sanki boynumu hiç eğmeden böylesine cesur konuşmam?!
Sen, korkmaya devam et elbette, onların sana sunmayı bile çok gördükleri sahte mutluluklarla oyalan!
Ama emin ol ki Gipsy Kings ve Santana'dan çok daha ötesidir KIRILMIŞ BiR iNSAN...
Sen, zannetmeye devam et!
Zannettiklerimizin toplamıdır hayat!
Ben mi?
Ben yüzümü avuçlarımın arasına bile saklamadım hepinizin kendinizi gizleyerek birbirinize oyunlar oynadığınız bu maskeli baloda!
--spoiler--
susmanın virtüözü olmuşlar,
göz kaçırmanın akrobatı...
yalnızca küfretmek için açarlar onlar;
gözlerini aralayan göz kapaklarını...
--spoiler--
