inandıklarına, sahip olduklarına, bakış açısı daima korkuyla olmuştur insanın.
insanı ''insan'' yapan budur.
Korkusunu yenmiş biri artık istese de dönemez ''insan'' adına ve ''insanın dünyası''na.
yığınların çok ötesinde umutsuz ve yapayalnızdır artık.
unutur sevmeyi de gülmeyi de. zaman tanrısı olmuştur artık onun, o da yavaş yavaş geçer ve unutur konuşmayı da. kendinden başka her şeyi, kendinin bildiği şekilde hatırlıyordur artık.
artık inanamıyordur hiçbir tanıma!
yaratıcı bir hiç olmuştur artık, cesareti yaratmıştır!
bir yaratıcı olarak her şeyi yaratan bir ''hiç''e dönüşmüştür.
ve hiçbir zaman esirgemeden tıpkı bir güneş gibi erdemini çevresine yaymıştır.
her şeyin ötesinde olarak yalnız, ve her şeyin ötesinde olan bir aziz yalnızlığıyla.
kudurur çoğu zaman, kendini aşamayacak olursa eğer...
ve yine sinirden çıldırır çoğu zaman, korkmaktan korktuğunda...
