camiye gitmis olan bir arkadasimin duymus ve benimle paylasmis oldugu hikayedir.
hikaye ye baslamadan once bir uyari yapmak zorundayim!
dikkat bu hikaye asiri ibret barindirmaktadir ateistlerin imana gelme riskleri oldugundan okumamalari tavsiye edilir.
evvel zaman icinde, kalbur zaman icinde, develer top oynarken, annem kardesimi besikte singir mingir sallarken bir kiz yasarmis. bu kizin surekli laf tasimak gibi kotu bir huyu varmis. akrep dilli bu kiz, yerli bir gazete gibi etrafta dolasmaktadir. bir gun bayan gazete aldigi dugun davetiyesi ile babasindan oraya gitmek icin izin almak istemis. babasi kizina soyle cevap vermis: gidebilirsin emma, agzinda hep su olacak ve cikana kadar onu tukurmeyeceksin. konusmayacaksin. kiz babasina soz verir ve butun dugun boyunca o su ile kalir. tam cikacakken salondan iki arkadasini gorur. arkadaslari ona dugunu nasil buldugunu sorar. tabi huylu huyundan vazgecer mi? etmez tabi ne sandin. kiz da eliyle harikaydi isareti yapar ve tekrar gelini nasil buldugunu sorduklarin da ise, eh iste isareti yapar. dedikoducu hatun evine varip suyu tukurdugun de sirf kan tukurdugunu fark eder. sonunda kiz yaptiginin ne kotu birsey oldugunu anlayip tovbe etti mi bilmiyorum. hikayenin o kismi ni soyleyen olmadi. (bkz: haydi ateistler bunu da aciklayin)
