size şu şekilde tarif edeyim. bir zaman sırf birileriyle sözlü bir diyaloğa girebilmiş olmak için sokakta karşılaştığım insanlara zaten bildiğim adresleri soruyordum.
+ Feneryolu'na gidecektim ama yolu karıştırdım sanırım. (halbuki yıllardır orada otururum)
- ikinci sağdan minibüs yoluna çıkın. 5 dk yürüseniz gidersiniz.
+teşekkür ederim, çok sağolun (benimle konuştuğunuz için)
Etrafında cok insan olsada yalnız olabiliyorsun...bu hayatın gercegi...Bu hayatta herkes sana kazık atabilir ...Deme ,dost arkadaş sevgili kardeş deme...Hepsinden bi kazık yersin...iyi niyetimi kullanan herkes benim için biter...Bu dünyada ögrendigim tek sey iyi davranmaya gelmiyor insanlara kötü davranacaksınki kıymetli olasın...Kimseye iyi niyetimi kullandirmam..net
insanın aşırı derecede yalnızlığı kendini sevmediği zamanlarda gerçekleşir. Kendim bile benim yanımda durmak istemezken yalnızlığı hissederim, belki hissedemeyecek kadar yabancılaşırım.
zorunlu tanım: kişinin kendisini dış dünyadan tümüyle soyutlamasına paralel olarak, yalnızlığın uçurumlarında kaybolmaktır. güzel ve cazip gözükse de, aşırı derecede yalnız olmak tehlikeli bir oyundur. detay vermiyorum...
