bir zamanlar senle yaşadıklarını, senden uzakta kaldığı ilk diyarda bir başkasıyla yaşamaya başladığında anlarsın aslında aşık olunmaması gereken biri olduğunu. üzgünüm ama çok geçtir. çoktan içini yıkmış viran eylemiştir...en güzeli güle güle deyip önümüzdeki maçlara bakmaktır.
aslında yapacak birşey yoktur. aşık olmuşsundur bu noktadan sonra esas önemli olan karşı tarafın bu durumu nasıl karşılayacağıdır veya sizin için hissetikleridir.
aşık olunmaması gereken birine önermesi yanlıştır.çünki insanoğlu nerede ulaşılmaz,imkansız varsa ona ulaşmayı sever.elde ettiği şeydende zamanla sıkılır.hayatın kanunu budur demek yanlış olmaz.
siyasi, etnik, dini veya herhangi kimliğinden dolayı birbirini kabule yanaşmayacağından kişinin böyle bir çabaya girmesi mantıksız ama aşkta mantık aranmaz...
bu yüzden bazı şeyleri en başından görüp kesmek duygu alevlenmeden en yerinde olanı.
aşık olmaman gerektiği bir insana daha cok yaklaşırsın,çünkü aşık olsan ne yaklaşırsın heyecandan ne konusabilirsin onunla.bu yüzden bazende ilk kez bi kızla cok samimiyet kurdugumuz andır belkide.arkadaşlık-samimiyet-kankalık-aşk birbirini takip eder. herkes için geçerli değil tabi.Aşık olunmaması gereken birine aşık olmamaktan ziyade aşık oldusanız bırakmayın.ama baglanmayın ağlarsınız.
eğer aşık olunmaması gereken kişi sizin tarafınızdan yasaklı olarak addedilimiş ise (mesela kardeşim dediğiniz bir kız arkadaşınız) ilk hissettiğinizde kendinizden utanırsınız. ama sizin onu dokunulmaz kabul etmeniz olayı daha da alevlendirir. içten içe yanarsınız. sonra mı?
gönüle söz geçirebilir misin? hayır
kaderde varsa bu da olacakmış demekten başka ne çaremiz vardır ki sorarım...
kimsenin içini bilemeyiz..
yaşadığımız hayat bize yön verecektir elbet.
(bkz: zamana bırakmak)
Çok kötü s.çmaktır. Bir insanın bana göre aşk denilen duygu patlamasında acı çekmemesi için hak eden birini bile sevmesi yeterli değildir ki hak etmeyen birini severseniz zaten ayvayı direk yersiniz. Neden derseniz acı çekmemenin bana göre tek yolu o aşkın karşılıklı yaşanmasıdır ve bitecekse de iki tarafın bıkkınlığı sonucu bitmesidir. aşık olan insan kördür, sağırdır, dilsizdir. Sevdiğine kötü şeyleri yakıştıramaz. O dönemde de zaten anlamaz karşısındaki insanın onun aşkına layık olup olmadığını. Siz onu ne kadar uyarırsanız uyarın o bildiği yolda ilerler ama; alacağı ders ona hayat boyu yeter ne kadar acı olsada...
