en acısıda hiç bir şey hissetmemektedir, çok garip bir histir. şu anki durumda yoldan geçen diğer insanlardan farkı kalmayan insan, aylar önce sizin kalbinizin yerinden çıkmasına sebep olmaktaydı.
(bkz: hayat ne garip vapurlar filan)
dün gece yıllar önceki aşık olduğun sevgiliyi düşündüm,girdim facebooktan aradım,google a sordum,bulamadım ona dair hiçbir iz.bir şey diyeceğim de yoktu zaten bulsam da.sadece merak ettim hala aynı şehirde miyiz,neler yapıyor,nasıldır diye merak ettim.ortak arkadaşlardan kimseninde haberi yoktu ondan.bugün yılbaşı alışverişi için,sevdiklerime hediye almak için koton mağazasına girerken onun bir kızla çıktığını gördüm. baktı uzun uzun o kısa anda,bende baktım,geçtik gitti.öyle olmuştu zaten geçip gitmiştik...
kalbin hiç olmadık derecede çarpmasına ve vücudun bütün metabolik faaliyetlerinin terse dönmesine neden olacak hadise. bir de dudaklar titrer ki hiç sormayın. söylenecek çok şey vardır ama, o heyecan dudakları kilitler.
ıssız adamdaki gibi bi sahne olmaz ya o filmlerde oluyor. ben görmezden gelirdim, hele bi de yanında bi hatun varsa ve ben yalnızsam o anda kaçsam yeridir yani.
geçen gunler içerisinde yaşadıgım olaydır. kısa süreli kalp krizine neden olur. tekrar alevler. ayrılıktan daha beter bir durumdur. tam unutmuşken nereden çıktıysa durumudur. iç sesin "insan görmeyince unuttum sanıyormuş" der. dertleşmek, eski günleri yad etmek adına bir yerde buluşulmayı beraberinde getiren durumdur. adı konamaz bir hale gelir. anlayacagınız işler iyice b*ka sarar.
ellerinden uçuveren duyguları hatırlamaktır.
sahi ne kadar zaman geçmişti aradan?
zaman mı? yine durdu işte!
bak hatırlanmıyor bile.
son halin gözlerimin önünde.
gitme biraz daha dur diyişin.
otobüsün ardından kalakalan o halin.
ama işte gitmeliydim.
işte yine aynısın.
tuhaf bir rahatlık ve alaycı bir gülümseyiş yüzünde.
merhaba dedin. zorunlu hal hatır sormalar.
sıralanmış muhabbetin içinde bu değildi ki söylemek istediklerimiz.
gözlerine dedim gözlerine bakmamam lazım.
zor oldu gitmek yeniden.
zor oldu gözlerine bakamamak.
anlamasan da bazen kendine rağmen gitmektir gerçek aşk.
yine yeniden 'hoşçakal'
